Mephitis
Mephitis in religione Romana fuit personificatio gasorum mortiferorum ex terra in paludibus et vaporum ex montibus vulcanicis emissorum,dea vaporum foedorum, quae homines contra malariam defendit.[1]
Mephitis praeterea in sermone vulgari etiam est solfatara, fumariolum vel fissura gaseosa, cum dea consociata. Proprietas quae hunc vocabulum genuit est Solfatara, mons ignifer in Italia secundum Viam Appiam inter Romam et Brundisium sita, ubi Romani antiqui in itineribus commorari solebant ut deam pie venerarentur et animalia per mortifera fissurae gasia immolarent. Locus hodie prope vicum Roccam Sancti Felicis in provincia Abellinate in Campania patet. Solfatara gasia mortifera ex systemate volcanico Vesuviano orta iam emittit.
Nexus interni
Nota
[recensere | fontem recensere]- ↑ Tacitus, in Cassell's.
 |
Haec stipula ad geographiam spectat. Amplifica, si potes! |
 |
Haec stipula ad mythologiam spectat. Amplifica, si potes! |