Graecia
Territoria finitima: Albania, Bulgaria, Macedonia Septentrionalis, Turcia
Locus: 38°30′0″N 23°0′0″E
Caput: Athenae
Gestio
Princeps: Catharina Sacellaropuli
Praefectus: Cyriacus Metsotaces
Consilium: Parlamentum Graecum
Iudicium: Court of Cassation
Situs interretialis
Populus
Sermo publicus: lingua Graeca, Lingua Graeca Demotica, lingua Neograeca
Zona horaria: UTC 2
Moneta: euro
Commemoratio
Sigla
Tabula aut despectus
Graecia (-ae, f.) rite Res publica Hellenica sive Res publica Graeca (Neograece Ελληνική Δημοκρατία) est civitas sui iuris in Europa inter meridiem et solis ortum sita, prope Balcanos extremos ad compita Europae, Asiae, Africae sita. Caput est Athenae, olim maxima civitatum antiquarum Graecarum urbs. Circiter 10,7 milliones hominum anno 2018 Graeciam habitabant. Thessalonica est secunda a maxima urbs. Mare Aegaeum ab oriente continente, occidente mare Ionium separant; mare Creticum meridiem versus iacet.
Graecia animus occidentis civilizationis consideratur, nataleque democraticae, occidentisque philosophiae, literaturae, historiographiae, scientiae civilis, mathematicae, theatri, Olympicique ludi est. Octavo saeculo a.C.n., Graeci idonei independis? sunt qui poleis (singularis polis) significant. In quibus mare Mediterraneum pontumque dispassi sunt.[Latinitas dolet] Philippus II Macedoniae Graeciam quarto saeculo a.C.n. coniunxit cum Alexandro Magno velociter multum mundum antiquum vicit, ex oriente Mediterraneo ad Indiam.
Posterior periodus Hellenicus altitudinem culturae Graecae vidit influentiamque antiquitate. Ab Romanis Graecia secundo a.C.n. saeculo annexa est quae integralis partis de Imperio Romano facta est ac continuationem suam, imperium Byzantinum, quod cum culturaque linguistice praevalens fuit. Orthodoxa ecclesia Graeca, quae primo saeculo p.C.n. prodiit, formam traditionis Graecae in mundum hodiernum latiorem Orthodoxum transmisit. Postquam saeculo undevicensimo ineunte dominio Ottomanico subdecidit, Graecia nationem civitatis hodiernam anno 1830 secuta est bellumque libertatis secuta est. Deindeque patriae legatum historicum optimum parte ab UNESCO reflectum est.
Insuper, Graecia re publica unitariae parliamentariae est civitasque progressa facta est, cum provecta oeconomia ac magna vitae qualitas, simul tam in humano ordinis progreso. Oeconomia sua maxima in Balcanis est ubi regionalis gravis inventoris sit. Socius fundator Consociationis Nationum [[Graeci] decimus socius fuit. []Hereditas]] culturae Graecaa, tam magna industriae inter dominium organizationis Graeci pro mundo.
Historia
[recensere | fontem recensere]Vide:
- Historia Graeca
- Index regum praesidumque Graeciae
- Ministri belli Graeciae
- Ministri rerum externarum Graeciae
- Primi ministri Graeciae
Administratio
[recensere | fontem recensere]Historia
[recensere | fontem recensere]Cum Graecia antiqua ex plurimis civitatibus inter se valde diversis constaret neque umquam unitatem politicam iniret nisi ab aliis (sicut Alexandro Magno vel Romanis) occupata, conditores Graeciae modernae ab initio civitatem uniformem a loco superiore rectam intenderunt. Adhuc Ioanne Capodistria primo ministro territorium Graecum in tredecim regiones (Graece: τμήμα) divisum est regionesque iterum in provincias (Graece: επαρχία), quae autem omnes immediate a regimine civitatis gentiliciae directae sunt. Principalis Capodistriae finis erat, ut nobilitas localis, quae in regione sua vim paene infinitam habuerat, potentia depelleretur.
Otho I rex et omnes, qui ei in civitate administranda successerunt, hanc formam civitatis retinebat. Anno 1833 civitas in decem praefecturas (sive nomos) cum 47 unitatibus minoribus divisa est. Praeterea notio demus introducta est mininam partem administrativam denotans. Anno 1912 "unitas" adhuc minor nomine κοινότητα creata est. Maxima pars administrativa saeculo vicesimo erat Diamerisma (Graece: Διαμέρισμα), quorum ab anno 1913 exstabant decem.
Numerus praefecturarum (nomorum) a civitate condita (1830) sive a praefecturis institutis (1833) semper crescebat.
Anno 1955 Graecia denique in 51 praefecturas divisa est, praefecti autem porro a ministerio rerum internarum nominati sunt.
Tandem, cum Graecia anno 1981 Unioni Europaeae se coniunxit, consilia ad administrationem mediam formandam capta sunt.
Anno 1997 nomine "Libello Capodistriae" (Graece Σχέδιο Καποδίστρια) lex No. 2539/1997 administrationi reformandae constituta est, quae numerum urbium ac communium ruralium a 5775 ad 1033 minuit provinciasque (eparchias) abolevit.[1] "Demus", quae notio antea tantum urbes denotabat, se ex tunc etiam ad unitates rurales referebat.
Status hodiernus
[recensere | fontem recensere]Administratio anno 1997 reformata ab anno 2005 iterum reformanda habebatur. Itaque anno 2010 nova administrationis reformatio nomine "Libellus Callicratis" constituta est.
Politica Graeciae administratio a die 1 Ianuarii anni 2011 tres ordines habet:
- Administratione suprema septem magistratus regionales (Graece: Αποκεντρωμένη Διοίκηση) funguntur, quibus secretarius generalis (Graece: Γενικός Γραμματέας) praeest.
- Quod administrationem regionalem attinet Graecia est omnis divisa in tredecim regiones, quae a gubernatore (Graece: περιφερειάρχης) et consilio regionali (Graece: περιφερειακό συμβούλιο) reguntur. Divisio regionum in 54 praefecturas sive nomos (in usu usque ad annum 2010) obrogata est, territoria nomorum plus minusve in "unitatibus regionalibus" (Graece: Περιφερειακή Ενότητα) subsistunt, ad quas sedes in consilio regionali pro numero incolarum distribuuntur.
- Imus administrationis ordo sunt 325 demi (Graece: δήμος), in quibus magister civium sive demarchus (Graece: δήμαρχος) et consilium civium (Graece: δημοτικό συμβούλιο) quinto quoque anno ab ipsis civibus deliguntur. In demis etiam res, quae antea ad nomos pertinebant, decernuntur. Intra demos est subdivisio in "unitates populares" (Graece: δημοτική ενότητα), quae communium ante 2010 terminos sequuntur et amplius in "unitates locales" (Graece: τοπική κοινότητα), quibus est consilium locale cum praeside.
- Athos mons (Άγιο Όρος) est territorium autonomum sub auctoritate ipsae civitatis Graeciae, quae maiestatem suam per gubernatorem exercet antiqua rei publicae monasticae iura interna concedens. Omnes territorii incolae eo ipso cives Graeci sunt, iurisdictio Patriarchae Oecumenico Constantinopolitano contingit.
- Ut habeas indicem peripheriarum (sive regionum novarum), vide hanc paginam: Index regionum Graeciae hodiernae.
- Indicem olim nomorum (sive praefecturarum) invenies in hac pagina: Index olim nomorum Graeciae.
Haec sunt regiones Graeciae temporis recentioris (i.e. usque ad annum 2010), omnibus fere cognitae, nunc partim desuetae:
- Thracia Occidentalis
- Macedonia
- Thessalia
- Epirus
- Graecia Media
- Peloponnesus
- Insulae Maris Aegaei
- Insulae Ioniae
- Creta
Geographia
[recensere | fontem recensere]Graecia est paeninsula inter Ionium, Mediterraneum, Aegaeumque maria sita. Inter Graecia et Asiam crebrae iacent insulae, Euboea et Cyclades, et multae aliae. Graeciae et insularum litora praebent navibus innumerabiles sinus et portus. Alti montes, Olympus, Parnassus, Taygetus tenent magnam regionis partem. In ea sunt etiam valles amoenae, nonnulli campi, pauca flumina. Terrae solum parum est fertile, caelum serenum et clemens.
Urbes
[recensere | fontem recensere]- Vide etiam indicem urbium Graeciae.
Insulae
[recensere | fontem recensere]Flumina
[recensere | fontem recensere]Factiones Graecae
[recensere | fontem recensere]Religiones
[recensere | fontem recensere]- Athos mons
- Archidioecesis Atheniensis (Catholica)
- Archidioecesis Graeciae sive Ecclesia Orthodoxa Graeciae
- Ecclesia Orthodoxa Cretae
- Ecclesiae Orthodoxae in Graecia
- Patriarcha Oecumenicus Constantinopolitanus
- Religio Islamica in Graecia
- Religio Iudaica in Graecia
Notae
[recensere | fontem recensere]- ↑ United Nations Group of Experts on Geographical Names (Ed.): Administrative Division of Greece (Working Paper N° 95). Novi Eboraci 2000 (http://www.un.org/depts/dhl/maplib/ungegn/session-20/working-papers/working-paper-95.pdf).
Nexus interni
Porta Unionis Europaeae |
Nexus externi
[recensere | fontem recensere]Vide Graecia apud Viciviam. |
Vicimedia Communia plura habent quae ad Graeciam spectant. |
Lege Ἑλλάς ("Graecia") apud Vicipaediam lingua Graeca antiqua scriptam |
Situs geographici et historici: Locus: 38°30′0″N 23°0′0″E • OpenStreetMap • GeoNames • Thesaurus Getty • Pleiades • Commentatio Theodisce, Francogallice, Italice apud Lexicon historicum Helveticum • Store norske Lexikon • Treccani • Большая российская энциклопедия |
Civitates |
Albania · Andorra · Armenia · Atropatene · Austria · Belgica · Bosnia et Herzegovina · Britanniarum regnum · Bulgaria · Cechia · Civitas Vaticana · Croatia · Cyprus · Dania · Estonia · Finnia · Francia · Georgia · Germania · Graecia · Helvetia · Hibernia · Hispania · Hungaria · Islandia · Italia · Lettonia · Lichtenstenum · Lituania · Luxemburgum · Macedonia Septentrionalis · Melita · Moldavia · Monoecus · Mons Niger · Nederlandia · Norvegia · Polonia · Portugallia · Romania · Russia · Ruthenia Alba · Serbia · Sanctus Marinus · Slovacia · Slovenia · Suecia · Turcia · Ucraina |
---|---|
Civitates statu dubio |
Abascia · Carabachia Superior · Cyprus septentrionalis · Donetskensis · Kosovia · Luganskensis · Ossetia Meridionalis · Transnistria |
Territoria obnoxia et statu dubio |
Acroterium et Decelea · Caesarea insula · Crimaea · Faeroae · Gibraltaria · Lisia · Riduna · Monapia · Sargia |
Austria • Belgica • Bulgaria • Cechia • Croatia • Cyprus • Dania • Estonia • Finnia • Francia • Germania • Graecia • Hibernia • Hispania • Hungaria • Italia • Lettonia • Lituania • Luxemburgum • Melita • Nederlandia • Polonia • Portugallia • Romania • Slovacia • Slovenia • Suecia Capsae cognatae: Duces civitatum • Primi ministri | |
Georgius Papadopulus 1973 • Phaedo Gizices 1973 • Michael Stasinopulus 1974 • Constantinus Tsatsus 1975 • Constantinus Caramanles 1980 • Ioannes Aleuras 1985 • Christus Sartzetaces 1985 • Constantinus Caramanles 1990 • Constantinus Stephanopulus 1995 • Carolus Papulias 2005 • Procopius Paulopulus 2015 • Catharina Sacellaropuli 2020 | |
Otho 1833–1862 • Georgius I 1863–1913 • Constantinus I 1913–1917 • Alexander 1917–1920 • Constantinus I 1920–1922 • Georgius II 1922–1924, 1935–1947 • Paulus 1947–1964 • Constantinus II 1964–1973 | |