Caseus glaucus Gaiensis
Caseus glaucus Gaiensis,[1] vulgo Bleu de Gex, est varietas casei bubuli, ope Penicillii roqueforti mucore affecti, in Francia inventa. Nomina etiam caseus glaucus Iurassica alta[2] (bleu du Haut-Jura) et caseus glaucus de Septem acervis[3] (bleu de Septmoncel)[4] uti licet. Hic caseus ex urbicula Gaio prope Genavam communibusque circumiacentibus provenit, inter quos oppido de Septem acervis.
Appellatio Originis Protecta
[recensere | fontem recensere]Casei sub nominibus Francogallicis Bleu de Gex, Bleu du Haut-Jura, Bleu de Septmoncel in civitatibus Europaeis venundati in regione delimitata, modis definitis fieri debent. Qui casei ab anno 1977 appellationem in Francia verificatam portabant, ab anno 2009 appellationem in Europa protectam monstrant.
Notae
[recensere | fontem recensere]- ↑ Haec appellatio a Vicipaediano e lingua indigena in sermonem Latinum conversa est. Extra Vicipaediam huius locutionis testificatio vix inveniri potest.
- ↑ Haec appellatio a Vicipaediano e lingua indigena in sermonem Latinum conversa est. Extra Vicipaediam huius locutionis testificatio vix inveniri potest.
- ↑ Haec appellatio a Vicipaediano e lingua indigena in sermonem Latinum conversa est. Extra Vicipaediam huius locutionis testificatio vix inveniri potest.
- ↑ Brillat (1825)
Bibliographia
[recensere | fontem recensere]- 1825 : Ioannes Anthelmus Brillat-Savarin, Physiologie du goût (Lutetiae, 1826) p. 257 ("fromage de Semoncel")
Nexus externi
[recensere | fontem recensere]- Pagina privata de caseo Bleu de Gex (Francogallice)
- De caseo Bleu de Gex apud Saveurs du monde (Francogallice)
- De caseo Bleu de Gex apud Cuisine française (Francogallice)
- De appellationibus lacticiniis Francicis (Francogallice)
- De appellationibus lacticiniis (Francogallice)
 |