Caere

Vide etiam paginam discretivam: Caere (discretiva).

Caere^[1]^[2] (-indecl., n.) vel Caeres^[1] (-gen. Caeritis, n.) (alia nomina: Caere Vetus^[1]) (Italiane: Cerveteri) est oppidum Italiae et municipium, circiter 37 280 incolarum, in Regione Latio et in Urbe metropolitana Romae Capitis situm. Incolae Caeretes^[1] sive Caerites^[1] et Caeretani^[1]^[3] appellantur.

Insignia

Municipium Italiae
Situs humanitatis patrimonium a UNESCO tributum

Nomen

Saeculo XIII Caere Vetus appellatum, unde (fortasse per ablativum locativum Caere Vetere >) Cerveteri; cf. Caere Novum (it:Ceri). Incolarum vocabulum est Caeres^[4] sive Caerētanus.

Etrusce Cisra, Graece Agylla; Italiane appellatum Cerveteri.

Geographia

Municipium Mare Tyrrhenicum adiacens.

Historia

Caere antiquissima, Dodecapolis Etruscae urbs fuit.

Cives praeclari

Mortui

Felix II (antipapa)

Aedificia egregia

Necropolis etrusca "Banditaccia".

Ecclesia Catholica Romana

Caere^[3] fuit sedes episcopalis Ecclesiae Catholicae Romanae et hodie Sedes Titularis Ecclesiae Catholicae Romanae. Nomen sedis episcopalis Dioecesis Caeretana^[3] est. Hodie urbs in Sede Suburbicaria Portuensis-Sanctae Rufinae est.

Fractiones, vici et loci in municipio

Regiones oppidi

La Boccetta,
La Garbatella,
San Pietro,
La Casaccia,
La Fornace,
Madonna dei Canneti,
Fontana Morella,
Tyrsenia.

Fractiones

Caere Novum (Italiane: Ceri),
Caerenova (Italiane: Cerenova),
Caere Maris (Italiane: Marina di Cerveteri),

Due Casette, Furbara, Borgo San Martino, Sasso, Valcanneto, Casetta Mattei, Cerqueto, Quartaccio, Campo di Mare.

Loci

Banditaccia.

Municipia finitima

Nexus interni

Latium (regio),
Urbem metropolitanam Romae Capitis,
Provinciam Romanam (provincia abrogata),
Romam (urbs),
Municipium Italiae.

Nexus externi

Situs publicus (Italiane)

Vicimedia Communia plura habent quae ad Caeritem spectant.

Pinacotheca

Collocatio finium municipii in Urbe metropolitana Romae Capitis.
Tumulus etruscus.

Notae

↑ ^1.0 ^1.1 ^1.2 ^1.3 ^1.4 ^1.5 Castiglioni, Aloisius; Mariotti, Scaevola. Vocabolario della lingua latina, latino-italiano, italiano-latino. Quarta editio a Petro Georgio Parroni curata (Taurini, 2007).}
↑ Thesaurus Linguae Latinae. Onomasticon, volumen II (1907) 31-33. — Caere non videtur indeclinabile esse: Nom. Caere (apud omnes), acc. Caere (apud omnes); gen. Caeritis (Verg.Aen. 8.597; unicum testimonium genetivi); abl. Caere (plerumque) sive Caerēte (Verg.Aen. 10.183; Prisc.Gramm. 2.134.11); dativi testimonium deest.
↑ ^3.0 ^3.1 ^3.2 "Dioecesis Caeretana" e The Hierarchy of the Catholic Church (situs a Davide M. Cheney elaboratus) (Anglice)}
↑ Gen. plerumque Caeritis, sed etiam Caerētis invenitur.

[Castiglioni-1] 1.0 ^1.1 ^1.2 ^1.3 ^1.4 ^1.5 Castiglioni, Aloisius; Mariotti, Scaevola. Vocabolario della lingua latina, latino-italiano, italiano-latino. Quarta editio a Petro Georgio Parroni curata (Taurini, 2007).}

[2] Thesaurus Linguae Latinae. Onomasticon, volumen II (1907) 31-33. — Caere non videtur indeclinabile esse: Nom. Caere (apud omnes), acc. Caere (apud omnes); gen. Caeritis (Verg.Aen. 8.597; unicum testimonium genetivi); abl. Caere (plerumque) sive Caerēte (Verg.Aen. 10.183; Prisc.Gramm. 2.134.11); dativi testimonium deest.

[CathHier-3] 3.0 ^3.1 ^3.2 "Dioecesis Caeretana" e The Hierarchy of the Catholic Church (situs a Davide M. Cheney elaboratus) (Anglice)}

[4] Gen. plerumque Caeritis, sed etiam Caerētis invenitur.

[1]

[2]

[3]

[4]