Bisoprololum
Cave: notitiae huius paginae nec praescriptiones nec consilia medica sunt. |
Bisoprololum est substantia chemica beta-receptoria typi primi inhibens et propterea medicamentum antihypertensivum velut antiarrhythmicum classis II est.
Bisoprololum in ordinis mundi sanitarii indicem exemplarem medicamentorum essentialium receptum est.
Natura Bisoprololi
[recensere | fontem recensere]Natura chemica
[recensere | fontem recensere]Bisoprololum est beta1-receptoriorum inhibitor. Structura eius chemica est (RS)-1-[4-(2-isopropoxyethoxymethyl)phenoxy]-3-isopropylamino-2-propanolum.
Formula chemica est C18H31NO4, massa molaris 325.45 g/mol. Codex ATC est C07AB07 (WHO).
Natura pharmacologica
[recensere | fontem recensere]Pharmacocinetica
[recensere | fontem recensere]Solubilitas in aqua est 2.24 g·mol−1 (25 °C), accessibilitas biologica 90%. Tempus semivitae biologicum .[1]10 – 12 h est.
Bisoprololum substratum et Cytochromatis P450 CYP2D6 ( (R)-( )-bisoprololum > (S)-(-)-bisoprololum ) et CYP3A4 ( (R)=(S) ) est.[2]
Interactiones
[recensere | fontem recensere]Cum Bisoprololum subtratum enzymi CYP3A4 esset, inhibitores CYP3A4 effectus Bisoprololi augere possint, inductores invicem diminuere, per exemplum:
Inhibitores cum Bisoprololi effectibus fortioribus | Inductores cum Bisoprololi effectibus minoribus | |
|
|
Notae
[recensere | fontem recensere]- ↑ http://goldbook.iupac.org/B00658.html
- ↑ Yuji Horikiri; Takehiko Suzuki; Masakazu Mizobe (March 1998). "Pharmacokinetics and metabolism of bisoprolol enantiomers in humans". Journal of Pharmaceutical Sciences 87 (3): 289–294