Jump to content

Apricena

E Vicipaedia
Wikidata Apricena
Res apud Vicidata repertae:
Civitas: Italia
Locus: 41°47′5″N 15°26′37″E
Numerus incolarum: 12 575
Zona horaria: UTC 1, UTC 2
Situs interretialis
Nomen officiale: Apricena

Gestio

Procuratio superior: Provincia Foveana

Coniunctiones urbium

Urbes gemellae: Alta Villa

Tabula aut despectus

Apricena: situs
Apricena: situs
Apricena

Apricena[1] (-ae, f.) seu Procina[2][3][4] (-ae, f.) (alia nomina: Aprocina[5], Apricina[6], Precina[7]) (Italiane: Apricena) est Urbs Italiae et municipium, circiter 13 410 incolarum, in Regione Apulia et in Provincia Fodiana situm. Urbani Procinenses appellantur.

Sententia urbis est: CENA DAT ET APER NOMEN TIBI APRICENA.

Aprocina in plano iacet, in radicibus Gargani, ubi frumentum, oleum et vitis coluntur. Fabula narrat Apricenam a Frederico Secundo conditam esse, sed vero iam antea castra Romanorum ibi fuerunt. Sunt qui arbitrentur locum iam aetate praehistorica habitatum fuisse, nam constat apud cavam Dell'Erba hominem antiquissimum repertum esse.

Ecclesia Catholica Romana

[recensere | fontem recensere]

Aprocinae tres ecclesiae sunt: rosarii?, matri ecclesiam? et sanctam familiam?. Extra urbem locus sanctus est: "mater sancta dei coronatura"? Municipium ad Dioecesem Sancti Severi pertinet.

Fractiones, vici et loci in municipio

[recensere | fontem recensere]

Municipia finitima

[recensere | fontem recensere]

Nexus interni

Nexus externi

[recensere | fontem recensere]
Vicimedia Communia plura habent quae ad Apricenam spectant.
  1. F. Sacco, Dizionario geografico-istorico-fisico del Regno di Napoli (Neapolis: Vincenzo Flauto, 1796) (I) (II) (III) (IV)
  2. J. G. Th. Graesse, Orbis Latinus (Dresdae: Schönfeld, 1861; 1909. Brunsvici, 1972, 3 voll.) 1 2 3
  3. Nomi d'Italia - AAVV, De Agostini
  4. http://www.instoria.it/home/italia_antiqua_XVI.htm
  5. J. G. Th. Graesse, Orbis Latinus (Dresdae: Schönfeld, 1861; 1909. Brunsvici, 1972, 3 voll.) 1 2 3
  6. http://michelesanta.wordpress.com/apricena/
  7. J. G. Th. Graesse, Orbis Latinus (Dresdae: Schönfeld, 1861; 1909. Brunsvici, 1972, 3 voll.) 1 2 3
  8. DPR 17 Septembris 2001
Terra

Haec stipula ad urbem spectat. Amplifica, si potes!