46 Hestia

Vide etiam paginam discretivam: Hestia (discretiva).

46 Hestia
Genus	Asteroides Cinguli Principalis
Res orbitales epochae 4 Ianuarii 2010
Excentricitas	.1730474305118253
Axis semimaior	2.525036856394495 UA
perihelion	2.088085716447771 UA
aphelion	2.961987996341219 UA
Inclinatio orbitalis	2.343332852247944°
Longitudo nodi ascendentis	181.1486550787841°
Argumentum perihelii	176.7722735310469°
Anomalia media	315.7668408873834°
Periodus orbitalis	4.0124513959698 anni
Res physicae
Diameter	km
Massa	kg
Densitas media	g/cm3
Periodus rotationis	21 h 2.400055 m
Classis spectralis	Tholen: P, SMASS: Xc
Magnitudo absoluta	8.36
Albedo	0.0519
De recognitione
Primus repertor	N. R. Pogson
Repertum	die 16 Augusti 1857
Designationes aliae	1935 EY

46 Hestia, olim designatione 1935 EY agnitus, est asteroides systematis solaris nostri, asteroidibus Cinguli Principalis attributus. Astronomis terrestribus magnitudinem absolutam 8.36 monstrat. Die 16 Augusti 1857 a Normanno Roberto Pogson in Observatorio Radcliffe versato repertus est. In religione Graeca Hestia, e qua asteroides appellatus est, fuit dea domi et foci, eadem fere quae a Romanis Vesta nuncupatur.

Rerum orbitalium ratio epochae 4 Ianuarii 2010 constitit. Qua epocha 46 Hestia per dies 1466 circa solem movebatur. Axem orbitalem habebat unitatum astronomicarum 2.53 et eccentricitatem 0.17, distans igitur a sole quam minime unitatibus 2.09, quam maxime unitatibus 2.96. Inclinatio orbitalis 2.34° reperiebatur, anomalia media 315.77°.

Nexus externi

Data astronomica: "20000046" apud JPL Small-Body Database.

Haec commentatio, automatice praeparata, res astronomicas colligit excerptas e pagina [1] sitús Small-Body Database, quem elaboraverunt NASA et JPL apud Institutum Technologiae Californiense.