Shabda

Śábda (Sanscritice; 'sonus orationis') in grammatica Sanscrita est dictum sensu perfunctionis linguisticae.

Signum soni om in Devanagari.

In classica philosophia linguae Indica, Katyayana grammaticus dixit shabdam esse aeternam (nitya), cum artha ('significationem'), et ambas coniunctionem mutuam partire. Apud Patanjali, perpetuus shabdae aspectus est sphoṭa ('significatio'), sed dhvani ('sonus, acustica') in shabda brevis est.

Vocabulum om (aum), sacra Hinduismi, Buddhismi, et Iainismi syllaba, primus sonus resonans et vibrans intra ens singulum habetur. Significat etiam totum universum non dualisticum. In Buddhismo, om cum rota (chakra) coronali et luce alba congruit.

Nexus interni

• Liber sacer
• Mantra
• Textus religiosus

Bibliographia

• Patnaik, Tandra. 1994. Śabda: a study of Bhartrhari’s philosophy of language. Dellii Novi: DK Printworld. ISBN 8124600287.
• Paul, Russill. 2004. The yoga of sound : healing & enlightenment through the sacred practice of mantra. Praefatio Wayne Teasdale. Novato Californiae: New World Library. ISBN 1577314298.
• Singh, Kirpal. 1949. A Great Saint: Baba Jaimal Singh. Ruhani Satsang Books.
• Singh, Kirpal. 1999. Naam or Word. Blaine Vasingtoniae: Ruhani Satsang Books. ISBN 0942738633.

Nexus externi

• Glossary of Oriental terms and important names of persons and places, www,ruhanisatsangusa.org