Flavius Felix

Flavius Felix sive Flavius Constantius Felix (natus saeculo 4, necatus anno 430) fuit dux militum et dirigens politicus Imperii Romani partis Occidentalis.

Familia

Flavius Felix filius erat Ennodii, qui anno 395 proconsul Africae fuit.

Eius uxor erat Padusia Flavia Agricola. Eius filius Flavius Magnus Narbonnensis (circa 405-475) fuit anno 460 etiam consul. Inter alios liberos commemorantur: Felix Ennodius (400-461) et Constantinius.

Cursus honorum

Anno 425 magister utriusque militiae atque patricius nominatus est. Anno 430 Flavius Aetius eum interfici imperavit. Notus est, quia pars dextra diptychi consularis cum sua imagine quem, secundum consuetudinem scalpi curavit anno 428, consule facto, adhuc servatur.

Lectu digna

Sidonius Apollinaris, The Letters of Sidonius (Oxford: Clarendon, 1915), pp. clx-clxxxiii
Christian Settipani, Les Ancêtres de Charlemagne (France: Éditions Christian, 1989).
Christian Settipani, Continuité gentilice et continuité familiale dans les familles sénatoriales romaines à L'époque imperiale, mythe et réalite, Addenda I - III (mense Iulio 2000- octobri 2002) (n.p.: Prosopographica et Genealogica, 2002).

Antecessores: Flavius Hierius et Flavius Ardaburius	Consul 428 cum Flavio Tauro	Successores: Flavius Florentius et Flavius Dionysius