Electrificina
ergasterium ubi electricitas generatur
Electrificina[1] (electrum facio -ina, item ops facio -ina ‘officinam’ – olim ‘opificinam’ – gignit) est ergasterium ubi electricitas generatur. Opera electrificinae vertit generatore machina circumrotans quae vim fontium alicuius ad vim electricam motu inter campos magneticos et conductores vertit. Fontes late variant inter petroleum, carbonem, materiam nuclearem, ventus, lucem solariem, et undas aquae. Ita, electrificinae hoc multis modis efficiunt, verbi gratia:
- Carbone, oleo aut gase comburendo
- Energia nucleari utendo (ergasterium atomicum vel electrificina nuclearis[2])
- Aquis cadentibus quibus turbines impellantur utendo (ergasterium hydroelectricum[3] vel hydroelectrificina[4])
- Vento ut turbines impellantur utendo (Mola pneumatica electricitati gignendae)
- Energia aestus marini utendo
- Radios solis colligendo
- Calore ex corde telluris (energia geothermalis) utendo
Ab electrificinis per electriductus tensionis magnae fluxus electricus fertur, ubi electricitate opus est.
Nexus interni
Notae
recensere- ↑ Iosephi Ioannis del Col Diccionario auxiliar: español-latino para el uso moderno del Latín, Bahía Blanca 2007, p. 206; Iosephi Lesser Latin-English Dictionary; Nuntii Latini, 5, 1999, p. 185.
- ↑ Iosephi Ioannis del Col..., ibidem; Nuntii Latini, ibidem.
- ↑ Iosephi Ioannis del Col..., ibidem.
- ↑ K. Fašaić,H. Gomerčić, Z. Adámek, T. Gomerčić, ‘’Višejezični rječnik za ribarsku struku (hrvatski latinski engleski češki)’’, Zagrabiae 2014, p. 95.
Nexus externi
recensere
|
Vicimedia Communia plura habent quae ad electrificinas spectant. |