түгөн

Кыргызча

түгөн I
то же что түкөн II.
түгөн- II
кончаться иссякать;
соодасы түгөнгөн соодагердей болуп погов. как торговец лишившийся торговли (проторговавшийся обанкротившийся; о человеке оказавшемся не у дел в беспомощном положении);
түгөнгөн сайын түтөгөн фольк. чем ближе он был к упадку тем больше возгорался (напр. сам старел а богатство его умножалось или сам слабел а его мужское потомство крепло);
түгөнөр идущий к упадку навстречу своей кончине;
түгөнөр уй түгүн жейт түгүнөн кийин өзүң жейт погов. корова идущая навстречу смерти ест свою шерсть после шерсти съедает себя (напр. о какой-л. близкой к упадку общественной группировке);
түгөнгөн или түгөнгүр неладный чтобы ему (тебе и т.д.) неладно было пропади он (или она) пропадом;
ким билет түгөнгүрдүкүн а кто его знает будь он неладен;
бетиң түгөнгөн! ух ты дохлый!;
көзүнүн майы түгөндү он совсем захирел (исхудал обессилел).