transitive

Îngilîzî

Bilêvkirin

•  IPA: /ˈtɹænzɪtɪv/
• Deng (DYA)^ⓘ

Rengdêr

Set theory: Nimûneyeke têkiliya derbasdariyê.

transitive (neqiyasbar)

1. (rêzimanî, yê lêkerekê) gerguhêz

   Dijmane: intransitive

   The English verb "to notice" is a transitive verb, because we say things like "She noticed a problem".

   Lêkera îngilîzî "to notice" lêkereke gerguhêz e, ji ber ku em tiştên wek "She noticed a problem [Wê pirsgirêkek ferq kir]" dibêjin.

2. (teotiya desteyê, yê tekiliyekê) Yê xwedî taybetiyeke wisa ye: ger element x eleqedarê element yyê û y jî eleqedarê zyê be, wê gavê x divê eleqedarê zyê be.

   Dijmane: intransitive, nontransitive

   "Is an ancestor of" is a transitive relation: if Alice is an ancestor of Bob, and Bob is an ancestor of Carol, then Alice is an ancestor of Carol.

   "Pêşîbûn" têkiliyeke derbasbûn-hewîner e: Ger Alice bavkalê Bobê be, û Bob jî bavkalê Carolê be, nexwe Alice bavkalê Carolê ye.

Jê

• ambitransitive
• bitransitive
• ditransitive
• monotransitive
• unitransitive
• complex transitive
• quasi-transitive
• semi-transitive
• transitively
• transitiveness
• transitive verb

Etîmolojî

Ji latînî trānsitīvus, ji trānsitus, ji trāns (“ji hemberî”) itus, ji eō (“derbas bûn”).

Binêre herwiha

• reflexive
• symmetric

Anagram

• revisitant

Fransî

Bilêvkirin

• IPA^(kilîd): /tʁɑ̃.zi.tiv/
• Hevdeng: transitives
• Deng (Fransa (Liyon))^ⓘ

Rengdêr

transitive

1. Yekjimara mê ya "transitif".

Almanî

Bilêvkirin

• Audio^ⓘ

Rengdêr

transitive

1. Halê çemandî ya "transitiv".

Îtalî

Rengdêr

transitive

1. Forma pirjimar a femînin a "transitivo".

Anagram

• intervista, intestarvi, intraviste, rinvestita, rinvitaste, strinatevi, vetrinasti, vetrinista

Latînî

Rengdêr

transitive (trānsitīve)

1. Rewşa baneşanî mê yekjimar ya trānsitīvus.