ruxset

Kurmancî

Navdêr

Zayenda mê ya binavkirî
Rewş	Yekjimar	Pirjimar
Navkî	ruxset	ruxset
Îzafe	ruxseta	ruxsetên
Çemandî	ruxsetê	ruxsetan
Nîşandera çemandî	wê ruxsetê	wan ruxsetan
Bangkirin	ruxsetê	ruxsetino
Zayenda mê ya nebinavkirî
Rewş	Yekjimar	Pirjimar
Navkî	ruxsetek	ruxsetin
Îzafe	ruxseteke	ruxsetine
Çemandî	ruxsetekê	ruxsetinan

ruxset mê

1. destûr, izin, rêdan, hêlan, hiştin yan qebûlkirin ku kesek tiştekî bike
   • (Nimûneyekê bide) (biguhêre)
2. betlane, tatîl, bênvedan, vehêsî, vêsî
   • (Nimûneyekê bide) (biguhêre)

Ji wêjeya klasîk

• Wan xencer û keyberê di dijwar
  Zinhar, medî cewaz û ruxset
  Wan nîne bi kes çu rufq û rehmet — (Ehmedê Xanî, Mem û Zîn, ~1692)

Herwiha

• rixsat
• rixset
• ruxsat

Jê

 

• biruxset
• biruxsetî
• bêruxset
• bêruxsetî
• (Navdêr) ruxsetdan
• (Lêker) ruxset dan
• ruxsetdar
• ruxsetdarî
• (Rengdêr) ruxsetdayî
• ruxsetder
• ruxsetderî
• ruxsetname
• ruxsetnameyî
• ruxsetxwaz
• ruxsetxwazî
• ruxsetî

Etîmolojî

Ji erebî رُخْصَة‎ (ruḵṣa)

Werger

destûr (1)

• Îngilîzî: licence → en, license → en, authorization → en
• Tirkî: ruhsat → tr

betlane (2)