nevîçirk

Kurmancî

Bilêvkirin

• IPA^(kilîd): /nɛviːˈt͡ʃɪɾk/
• Kîtekirin: ne·vî·çirk

Navdêr

Zayenda mê ya binavkirî
Rewş	Yekjimar	Pirjimar
Navkî	nevîçirk	nevîçirk
Îzafe	nevîçirka	nevîçirkên
Çemandî	nevîçirkê	nevîçirkan
Nîşandera çemandî	wê nevîçirkê	wan nevîçirkan
Bangkirin	nevîçirkê	nevîçirkino
Zayenda mê ya nebinavkirî
Rewş	Yekjimar	Pirjimar
Navkî	nevîçirkek	nevîçirkin
Îzafe	nevîçirkeke	nevîçirkine
Çemandî	nevîçirkekê	nevîçirkinan

nevîçirk mê, r-ya req

1. neviyên kurê kesekî/ê yan keça kesekî/ê,
   zarokên neviyên kesekê/î

   Ez nevîçirkê wî me. (Ew bapîrê babê / diya min e.)

Bi alfabeyên din

• kurdî-erebî: نەڤیچڕک‎

Herwiha

• nevîçirr
• nevîçir
• nevîçirrk

Bide ber

• nevîçirçirk

Etîmolojî

Herwiha nevîçiçirk, nevîçirtik, ji *nevîçerek, ji nevî -çe proto-îranî *-arah (paşgireka din a hûredar). Bide ber farisî نەبیرە‎ (nebîre, “nevîçirk”), نواسه‎ (nevasê, “nevî”) û erdelanî نەوادە‎ (newade, “nevî”), soranî نەتەوە‎ (netewe)/نەوەتە‎ (newete) (<*neweçe).

Werger

• Almanî: Enkel → de nêr
• Erebî: إبن الحفيد‎
• Îngilîzî: great-grandchild → en
• Tirkî: torun çocuğu, ^?torunun torunu