hain

Matoyî

Navdêr

hain

1. (mirov) jin (mirovên mê)

Tirkî

Bilêvkirin

• Deng (Tirkiye (Îzmîr))^ⓘ

Rengdêr

hain

1. xiniz, xinis, cixis, xirb, doxman, xayîn (ê ku xiyanetê dike)
2. zexel, xel (kesê ku hez dike zerar û ziyanê bide kesen din)
3. xayîn (bi mebesta gazinkirinê):''hain, biz seninle böyle mi konuşmuştuk? xayîno, ma em bi hev re wisa peyivîbûn?
4. xayîn (kesê ku pê re niyetên xerab hene, xerabiyê dikudirine)