ezim

Kurmancî

Bilêvkirin

•  IPA^(kilîd): /ʕɛˈzɪm/
• Kîtekirin: e·zim

Navdêr

Zayenda mê ya binavkirî
Rewş	Yekjimar	Pirjimar
Navkî	ezim	ezim
Îzafe	ezima	ezimên
Çemandî	ezimê	eziman
Nîşandera çemandî	wê ezimê	wan eziman
Bangkirin	ezimê	ezimino
Zayenda mê ya nebinavkirî
Rewş	Yekjimar	Pirjimar
Navkî	ezimek	ezimin
Îzafe	ezimeke	ezimine
Çemandî	ezimekê	eziminan

ezim mê

1. bizav, têkoşîn, xebat, cehd, hewl
   • Me hertim têkoşîn daye. Me sala 1991-ê hemî dergehên girtî bi ezma xwe vekirin. — (Leyla Zana li Çewlikê, Nefel.com, 7/2007)

Herwiha

• azim
• azm
• ezm

Bide ber

• ezîm

Jê

• (Lêker) ezim dan
• (Navdêr) ezimdan
• ezmî
• ezimder
• ezimderî

Etîmolojî

Ji erebî [Peyv?]

Werger

• Farisî: ^?عزم‎ → fa
• Fînî: ponnistus → fi
• Îngilîzî: effort → en, struggle → en, endeavour → en, ^?resoluteness → en
• Tirkî: azim → tr

Avestayî

Cînav

ezim

1. ez
   • (Nimûneyekê bide) (biguhêre)