deyndar

Kurmancî

Navdêr

deyndar zayend pêwîst e (z=m: mê, z=n: nêr, z=mn: mê û nêr, z=nt: nêtar)

1. Qerdar, kesa/ê ku pare yan tişt ji kesek din deyn kirine û gerek e ku lê vegerrîne.
   • (Nimûneyekê bide) (biguhêre)

Bi alfabeyên din

• kurdî-erebî: ده‌یندار‎

Herwiha

• deyndêr
• dêndar
• dêndêr

Têkildar

• deynder

Jê

 

• (navdêr) deyndarbûn
• (lêker) deyndar bûn
• (rengdêr) deyndarbûyî
• (navdêr) deyndarkirin
• (lêker) deyndar kirin
• (rengdêr) deyndarkirî
• deyndartî
• deyndarî
• deyndarîtî

Etîmolojî

Ji deyn   -dar.

Bi zaravayên din

• Zazakî: dendar → diq

Werger

• Almanî: ^?verschuldet → de
• Erebî: ^?الغریم‎ → ar, ^?دائن‎ → ar, ^?مدیون‎ → ar
• Farisî: بدهکار‎ → fa, ^?مدیون‎ → fa
• Fînî: velallinen → fi
• Îngilîzî: indebted → en, beholden → en, borrower → en, behindhand → en, ^?observant → en, ^?attentive → en, ^?debtor → en, ^?in debt → en
• Tirkî: borçlu → tr, medyun → tr, verecekli → tr, ^?dikkatli → tr