bûs

Kurmancî

Bilêvkirin

• IPA^(kilîd): /buːs/

Navdêr 1

bûs mê

1. (tirimpêlek mezin) Binere: otobûs
   • (Nimûneyekê bide) (biguhêre)

Navdêr 2

bûs mê

1. kemîn, veşargeh, cihê xwelibervenanê
   • (Nimûneyekê bide) (biguhêre)

Ji wêjeyê

• Zû gihiştin, çûne dora Mekkehê,
  ket'ne bûsan mislê ava bingehê. — (Melayê Bateyî: Mewlûd)