-im
Xuyakirin
Paşgir
[biguhêre]-im
- Paşgira kesîn bo kesê yekem yê yekjimar ger rayê lêkerê bi dengdarekê bi dawî bêt.
- Ez dikim, ez birim
- (bi taybetî bi soranî) ya / yê min
- canim, dilim
- Ji bo rêzgirtina mirovên pilebilind û malmezin û desthilatdar awayê gotina ê/a min.
- Mîrim, Şêxim, Xanim, Begim...
Ji wêjeya klasîk
[biguhêre]- Dinalim şubhetê re'dê
'Ecîb im lê ji vê ce'dê — (Melayê Cizîrî, Dîwana Melayê Cizirî, ~1640)
Herwiha
[biguhêre]Bide ber
[biguhêre]Etîmolojî
[biguhêre]Ji proto-hindûewropî *h₁ésmi (ji *h₁es-), proto-îranî *-em, hevreha im û -m yên kurmancî, farisî -em, soranî -(i)m, pehlewî -êm, partî -am, ermenî եմ (em), slaviya kevn єсмь, latînî sum, yûnaniya kevn εἰμί (êmî), îngilîzî am, lîtwanî esmu... Herwiha -î, -e û -in jî ji heman rehê *h₁es- yê proto-hindûewropî ne.
Werger
[biguhêre]Paşgir
[biguhêre]-im
Çavkanî
[biguhêre]Paşgir
[biguhêre]-im