îza

 Binêre herwiha: iza

Kurmancî

Navdêr

Zayenda mê ya binavkirî
Rewş	Yekjimar	Pirjimar
Navkî	îza	îza
Îzafe	îzaya	îzayên
Çemandî	îzayê	îzayan
Nîşandera çemandî	wê îzayê	wan îzayan
Bangkirin	îzayê	îzayino
Zayenda mê ya nebinavkirî
Rewş	Yekjimar	Pirjimar
Navkî	îzayek	îzayin
Îzafe	îzayeke	îzayine
Çemandî	îzayekê	îzayinan

îza mê

1. azar, êş, ezyet, ezab, şkence, nexweşî, kul, derd, kovan, xem, jan
2. hewcedariya gelek hewldana laşî an hişî, zehmet
   • Qet ehdekî îman nanî û Hezretî Yûnis qewî zêde zehmet dan û ji îza wan zehf aciz bûyî. — (Mela Mûsayê Hekarî, Amadekar: Hêmin Omer, Durrû’l Mecalîs, 2022 ["1857"], r. 187)

Jê

 

• biîza
• biîzatî
• biîzayî
• bêîza
• bêîzatî
• bêîzayî
• îzadar
• îzadarî
• îzader
• îzaderî
• îzakêş
• îzakêşî
• îzayî

Etîmolojî

Ji erebî [Peyv?]

Werger

• Erebî: عذاب‎ → ar, ألم‎ → ar
• Îngilîzî: pain → en, sorrow → en, trouble → en, torture → en
• Tirkî: acı → tr, ağrı → tr, azap → tr, ıstırap → tr, ızdırap → tr, sızı → tr