Jump to content

ទោស

ពីWiktionary

បា. ( ន. ) ការ​ប្រទូស្ត, កំហឹង; សម្អប់, កំហុស : មាន​ទោស​ធ្ងន់ ។ ព. ទ. បុ. ស្នា​បាក់ កុំ​ចាក់​ច្បោស មនុស្ស​មាន​ទោស កុំ​យក​ខ្លួន​បៀត (មាន​អត្ថន័យ​រាក់​ងាយ​យល់​ដែរ​ទេ) ។ ពាក្យ​នេះ បើ​និយាយ​ចំពោះ​កំហឹង តែង​អាន​ឬ​សរសេរ​ថា ទោសៈ : មនុស្ស​មាន​ទោសៈ, ចិត្ត​ប្រកប​ដោយ​ទោសៈ ។