វត្តព្រះកែវ
ព្រះវិហារ ព្រះកែវ | ||||
| ||||
ព្រះវិហារ ព្រះកែវ នា ប្រទេសថៃ | ||||
ឈ្មោះផ្លូវការណ៍ | ព្រះវិហារ ព្រះកែវ | |||
ស្ថាប័ត្យកម្ម | ||||
ព្រះវិហារ | កសាងដោយព្រះបាទ រាមាទី១ (១៧៨២) | |||
សាងសង់ឡើងវិញ | ||||
ឈ្មោះផ្សេងទៀត | វត្តព្រះស្រីរតនសាស្ដារាម |
ទីក្រុងទេពមហានគរ នៃ ប្រទេសថៃ មានវត្តពិសិដ្ឋមួយស្ថិតចំណុះក្នុងព្រះបរមមហារាជវាំងនោះមានឈ្មោះថា វត្តព្រះស្រីរតនសាស្ដារាម (ព្រះឝ្រីរតនឝាស្ដារាម) [ ថៃ. วัดพระศรีรัตนศาสดาราม] ឬប្រជាជនទូទៅនិយមហៅថាវត្តព្រះកែវ។ វត្តនេះមានរូបរាងសណ្ឋានទៅនឹងវត្តព្រះឧបោសថរតនារាម ឬ វត្តព្រះកែវមរកត នៃ ព្រះបរមរាជវាំងចតុម្មុខមង្គល នៃនគរខ្មែរយើងដែរ។
វត្តព្រះស្រីរតនសាស្ដារាមនេះ គឺជាស្ថានទីស័ក្ដិសិទ្ធិដ៏សំខាន់មួយនៃនគរថៃ និងក៏ជាទីទេសចរណ៍ដ៏មានប្រជាប្រិយមួយសម្រាប់ទេសចរបរទេសផងដែរ។
ប្រវត្តិសាស្រ្ត
[កែប្រែ]វត្តព្រះកែវនៃនគរថៃនេះ ត្រូវបាន ព្រះបាទសម្ដេចព្រះពុទ្ធយ៉តហ្វាចុឡាលោកមហារាជ ឬរាមាទី១ បរមបឋមអង្គក្សត្រិយ៍នៃរាជវង្សចក្រីថៃ ប្រោសឲ្យសាងឡើងកាលគ្រាគ.ស.១៧៨២ ដោយមានព្រះរាជបំណងដើម្បីធ្វើជាទីតាំងតម្កល់ប្រតិស្ឋានព្រះពុទ្ធមហាមណីរតនបដិមាករ ឬព្រះកែវមរកតនោះឯង។ វត្តព្រះស្រីរតនសាស្ដារាមនេះជាវត្តដែលមិនមានព្រះសង្ឃចាំវស្សាទេ ពោលគឺមានតែទីពុទ្ធាវាស ដោយមិនមានសង្ឃាវាសទេ។
បរិវេណ
[កែប្រែ]បរិវេណនៃវត្តមានទំហំធំប្រមាណដោយបែងចែកជាសង្កាត់ៗ យ៉ាងហោចណាស់ចំនួនបីដែរ នោះគឺ៖ ក្រុមព្រះឧបោសថ, ក្រុមដ្ឋានពៃទី និងក្រុមអាគារប្រកប។
ក្រុមព្រះឧបោសថ គឺជាក្រុមដែលមានភាពសំខាន់បំផុត ដោយហេតុមានព្រះឧបោសថជាអាគារប្រធានសម្រាប់ប្រតិស្ឋានព្រះពុទ្ធមហាមណីរតនបដិមាករ និងជុំវិញអមដោយអាគារមួយចំនួនទៀតដូចជាសាលារាយ, ព្រះពោធិ៍ធាតុពិមាន, ហោរាជពង្សានុសរណ៍, ហោរាជករមានុសរណ៍, ហោរគាំង និងហោព្រះគន្ធាររាស្ដ្រ ជាដើម។
ព្រះឧបោសថ
[កែប្រែ]បើនិយាយអំពីព្រះឧបោសថវិញ មានទីតាំងនៅចំកណ្ដាលនៃបរិវេណវត្តទាំងមូល អមដោយកំពែងកែវ និងមានស៊ុមប្រតិស្ឋានសេមារួម៨ស៊ុម។ ព្រះឧបោសថនេះប្រើវេលានៃការសាងសង់ចំនួន៣ឆ្នាំ ដោយសូរេចបរិបូរណ៍នៅគ្រាគ.ស.១៧៨៥។
នៅខាងក្នុងព្រះឧបោសថមានការរៀបចំតុបតែងយ៉ាងវិចិត្រ ដោយមានគំនូរបូរាណតាំងពីពិតានរហូតដល់ផ្ទៃខាងក្រោម។ នៅចំចំណុចកណ្ដាលនៃព្រះឧបោសថមានប្រតិស្ឋានព្រះកែវមរកតក្នុងបុស្បុកមាសអមប្រកបដោយព្រះពុទ្ធរូបសំខាន់ៗជាច្រើនអង្គទៀត។
ក្រៅពីបានប្រើប្រាស់គ្រាព្រះចៅផែនដីសៀមរាមាទី៩ទ្រង់សាងព្រះផ្នួសនៅទីនោះ ព្រះឧបោសថនេះត្រូវបានប្រើប្រាស់សម្រាប់ព្រះរាជពិធីសំខាន់ៗទៀតសម្រាប់ព្រះមហាក្សត្រិយ៍ និងព្រះបរមរាជវង្សានុវង្សថៃ។ សម្រាប់ជាទីប្រារព្ធព្រះរាជពិធីសំខាន់ៗខាងសាសនានៃព្រះនគរ ដូចជាការដេញប្រយោគសម្រាប់បព្វជិត, ការដំឡើងព្រះយសបព្វជិត រហូតដល់ព្រះរាជពិធីស្ថាបនាសម្ដេចព្រះសង្ឃរាជ ជាដើម។ល។
វត្តព្រះកែវទំនាក់ទំនងនិងវប្បធម៌ខ្មែរ
[កែប្រែ]ប្រាសាទអង្គរវត្តខ្នាតតូចនៅវត្តព្រះកែវ
ប្រសិនបើយើងមិននិយាយដល់រឿងព្រះកែវមរកតនោះទេ វត្តព្រះស្រីរតនសាស្ដារាមឬវត្តព្រះកែវ ឯក្រុងទេពមហានគរ (បាងកក) ក៏នៅមានទំនាក់ទំនងជិតស្និទ្ធជាមួយនឹងនគរខ្មែរយើងដែរ វាក៏សមហេតុសមផលដែរព្រោះវត្តព្រះកែវដែរនៅឯក្រុងទេពមហានគរក៏រងនូវឥទ្ធិពលខ្មែរខ្លះៗដែរ ប្រសិនបើយើងទៅទស្សនាវត្តព្រះកែវនោះយើងនឹងឃើញផ្ទាល់អំពីអង្គរវត្តខ្មែរខ្នាតតូចដែលត្រូវបានចម្លងទាំងស្រុងដាក់នៅក្នុងវត្តព្រះកែវ ហេតុផលដែលសៀមបានចម្លងប្រាសាទអង្គរវត្តខ្នាតតូចនោះគឺ រម្លឹកដល់គ្រា នគរខ្មែរកំពុងចុះខ្សោយ ហើយសៀមបានគ្រប់គ្រងកាលពីឆ្នាំ១៨៦០ ដោយសេចក្តីស្ងប់ស្ងែងនិងពេញព្រះរាជហឫទ័យយ៉ាងខ្លាំងចំពោះបុរាណស្ថាន និងស្ថាបត្យកម្មខ្មែរ ព្រះចៅរាមាទី៤ ព្រះនាមម្កុដ របស់សៀមធ្លាប់បានត្រាស់បង្គាប់ឲ្យអ្នករាជការព្រះអង្គដែលមានឈ្មោះថា សុវណ្ណវិសាល, ជុំជាតិ វិជ្ជា ចេញដំណើរទៅជ្រើសរើសប្រាសាទណាមួយវិសេសវិសាល អាចនឹងរើ យកមកក្រុងទេពបុរីបានដើម្បីទុកជាកិត្តិយសម្រាប់រជ្ជកាលព្រះអង្គ ដែលបានត្រួតត្រានគរខ្មែរ។
បន្ទាប់មកព្រះអង្គចេញរាជបញ្ជាឲ្យកេណ្ឌប្រជាជនពីភ្នំស្រុក បាត់ដំបង និងសៀមរាប បានចំនួនមនុស្ស២០០០នាក់ ហើយចែកជា៤ក្រុមដើម្បីទៅគាស់ថ្មប្រាសាទ។ ក្រោយពីបានធ្វើព្រះពិធីបួងសួងរួចហើយ នៅថ្ងៃសៅរ៍ ទី២៨ ខែមេសា ឆ្នាំ១៨៦០ ក៏ស្រាប់តែមានប្រជាជនខ្មែរប្រហែលជា៣០០នាក់ ដែលមានកំហឹងជាមួយពួកបំផ្លាញប្រាសាទខ្មែរចេញមកពីព្រៃ ធ្វើគតព្រះសុវណ្ណវិសាល និង កូនរបស់លោក ព្រមទាំងបក្សពួកជាច្រើនទៀតដែលដឹកនាំការគាស់ថ្មប្រាសាទស្លាប់គ្មានសល់។ក្រោយមកព្រះអង្គរាមាទី៤ ទ្រង់ព្រះតម្រិៈថាប្រាសាទធំៗទាំងឡាយដែលព្រះរាជាខ្មែរតាំងពីសម័យបុរាណបាន កសាងទុកជាកិត្តិយសក្នុងរាជព្រះអង្គហើយប្រាសាទទាំងនោះធំៗណាស់មិនអាចដឹកជញ្ជូនមកបាងកកដោយងាយស្រួលដែរ។ ព្រះអង្គក៏បោះបង់គំនិតយកប្រាសាទពីស្រុកខ្មែរទៅតមក រហូតដល់ឆ្នាំ១៨៦៧ មុនព្រះអង្គសោយទីវង្គតមួយឆ្នាំ ព្រះអង្គនៅតែចេញរាជបញ្ជាឲ្យស្ថាបត្យកររបស់ព្រះអង្គមកគូររូបប្រាសាទអង្គរវត្តហើយទៅធ្វើនៅក្នុងបរិវេណវត្ត ព្រះស្រីរតនសាស្តារាម ឬវត្តព្រះកែវ។
ស្ថាបត្យកររូបនេះចេញដំណើរពីបាងកកនៅថ្ងៃសុក្រ ទី២១ ខែកុម្ភៈ ឆ្នាំ១៨៦៧ និងត្រឡប់ទៅបាងកកវិញនៅថ្ងៃទី១១ ខែមិថុនា ឆ្នាំ១៨៦៧។ ប្រាសាទអង្គរវត្តចម្លងត្រូវបានសង់រួចរាល់នៅក្នុងរជ្ជកាលព្រះចៅចុល្លាឡុងកន រាមាទី៥ក្នុងពេលដែលក្រុងទេពបុរីគ្រប់អាយុ ១០០ ឆ្នាំនៅឆ្នាំ១៨៨២ ដូច្នេះទើបគេឃើញមានប្រាសាទអង្គរវត្តតូចមួយក្នុងរាជវាំងថៃនាក្រុងបាងកករហូតដល់សព្វថ្ងៃ[១]៕
សូមមើលផងដែរ
[កែប្រែ]• វត្តអរុណ
• ប៉េកាំង
• ភពអង្គារ