Луи Адольф Тьер
Луи Адольф Тьер фр. Louis-Adolphe Thiers | ||||
Лауазымы | ||||
---|---|---|---|---|
| ||||
31 тамыз 1871 жылы — 24 мамыр 1873 жылы | ||||
Ізашары | Наполеон Бонапарт | |||
Ізбасары | Патрис Мак-Магон | |||
| ||||
31 тамыз 1871 жылы — 24 мамыр 1873 жылы | ||||
Ізашары | Наполеон Бонапарт | |||
Ізбасары | Патрис Мак-Магон | |||
| ||||
22 ақпан 1836 жылы — 31 наурыз 1839 жылы | ||||
Ізашары | Виктор де Брольи | |||
Ізбасары | Луи-Матьё Моле | |||
| ||||
1 наурыз 1840 жылы — 29 қазан 1840 жылы | ||||
Ізашары | Никола Жан де Дьё Сульт | |||
Ізбасары | Франсуа Пьер Гийом Гизо | |||
Өмірбаяны | ||||
Білімі | құқық | |||
Мамандығы | адвокат | |||
Дүниеге келуі | 15 сәуір 1797 Марсель, Франция | |||
Қайтыс болуы | 3 қыркүйек 1877 (80 жас) Сен-Жермен-ан-Ле, Франция | |||
Жұбайы | Элиза Тьер (1818-1880) | |||
өңдеу |
Луи Адольф Тьер (фр. Louis-Adolphe Thiers; 15 сәуір 1797 жылы, Марсель – 3 қыркүйек 1877 жылы, Сен-Жермен-ан-Ле) — француз қайраткері және тарихшысы. «Ұлы фарнцуз көтерілісі» кітабының авторы. Монархия кезіндегі – бірнеше рет Франция премьер-министры. Үшінші республика кезіндегі 1-Франция президенті 1871 – 1873). Француз академиясының мүшесі (1833).
Жастық шағы
[өңдеу | қайнарын өңдеу]Марселе деген саудагердің баласы, көтеріліс кезінде жұтау болып орманшы жұмысына тұрғызылды. Мектеп кезінде Тьер өзінің қабілеттілігімен көзге түсті, соның арқасында колледжде жақсы тәрбие алды; заңгер мамандығын бітірді, адвокат болды. 1820 жылы академия ұсынған сыйға ие болды, «Eloge de Vauvenargues» – «Вовенаргке алғыс хат»; академия оның таланттарын бос қалдырмады, бірақ сыйлықтан бастартып жаңа бәйге ұйымдастырды. Келесі жылы сол тақырыпта, әдеби шығармашылығымен алға шығып, бірақ қарама қарсы бағытта жазылған кітап арқасында академия жазушысы атағын алды, сол Тьер олып табылды. 1821 жылы Парижге көшіп келді, Минье деген жан досымен бірге болды.