შავი
ქართული
[რედაქტირება]შავი
[რედაქტირება]
ეტიმოლოგია
[რედაქტირება]წაკითხვა
[რედაქტირება]- ფონეტიკური ტრანსლიტერაცია (IPA): [ʃɑvi]
- აუდიო მაგალითი: შავი ?
- დამარცვლა: შა·ვი
მნიშვნელობა
[რედაქტირება]| ➤ შავ-ი, შავ-ის(ა), მრავლობითი: შავ-ებ-ი, შავ-ნ-ი | ||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||
| ||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||
- ფერი: ხილული სინათლის სპექტრის ყველა ტალღის მშთანთქმელი ფერი.
- შავი ყორანი
- ამ მნიშვნელობისათვის ციტატები არ გვაქვს. დაგვეხმარეთ მოძიებაში.
- ➤ სინონიმები: ბნელი, კუნაპეტი, კუპრისფერი, ყორნისფერი, გიშრისფერი, შავტუხა, შავტრუხა, შავთანა, შავგვრემანი, მაყვლისფერი, ყარაჩი, ტიღა, ტუხა, მრუმე
- ➤ ანტონიმები: თეთრი
წარმოებული ლექსიკა
[რედაქტირება]- ➤ წარმოებული სიტყვები: შავ-შავი, შავ-თეთრი, შავტუხა, შავგვრემანი, შავები, გაშავება, გაშავებული, შავადმოსილი, შავანაფორიანი, შავარშიიანი, შავბალახა, შავბარდა, შავბედი, შავბედითი, შავბედობა, შავბნელი, შავბნელობა, შავგვრემანობა, შავგრუზა, შავგულა, შავგული, შავგულმკერდია, შავდება, შავდროშიანი, შავდღიანი, შავებიანი, შავებჩაცმული, შავ-ვერცხლისფერი, შავზურგა, შავთათავიანი, შავ-თეთრი, შავთვალა, შავთვალებიანი, შავთვალიანი, შავთვალწარბა, შავთვალწარბიანი, შავთმაწვერულვაშიანი, შავთმიანი, შავკაბა, შავკაბიანი, შავკანიანი, შავმიწა, შავმკერდა, შავნაბადა, შავნაბდიანი, შავნაყოფა, შავნაწნავებიანი, შავნაწნავიანი, შავნიადაგიანი, შავნისლი, შავოსანი, შავპრიალა, შავრაზმელი, შავრაზმული, შავქრიანი, შავრცხილაშავსვიანი, შავტარა, შავტარიანი, შავტუხაშავულვაშებიანი, შავულვაშიანი, შავუნაგირიანი
- ➤ შესიტყვებები: შავი ჭირი, შავი ზღვა, შავი ხვრელი, შავი დღე, შავი მუშა, შავებით მოსილი, შავი არყი, შავიასკილი, შავი ბაზარი, შავი ბედი, შავი დაფა, შავი დღე, შავი მაგია, შავი მეტალურგია, შავი მიწა, შავი სია, შავი ტყე, შავი ფული, შავი ქვა, შავი ყვავილი
- ➤ იდიომები: შავ დღეზე გაჩენილი
თარგმანები
[რედაქტირება]
|
წყაროები და რესურსები
[რედაქტირება]
ქართული ენის განმარტებითი ლექსიკონი, ტომი 7, სვეტი 604-605, თბილისი, 1962 წელი.- „შავი“ ქართული ენის განმარტებით ონლაინ-ლექსიკონში
- ქართული ენის ორთოგრაფიული ლექსიკონი, ვარლამ თოფურია, ივანე გიგინეიშვილი, თბილისი „განათლება“, 1998, გვ. 512
- ნეიმანი ალ., ქართულ სინონიმთა ლექსიკონი, მესამე გამოცემა, თბ.: „განათლება“, 1978, გვ. 454.
- სულხან-საბა ორბელიანი, ლექსიკონი ქართული : [ორტომეული], ტ. 2, თბილისი: „მერანი“, 1993, გვ. 277.
- საჯარო მოხელის ორთოგრაფიულ-სტილისტიკური ლექსიკონი, თამარ ვაშაკიძე, ავთანდილ არაბული, თეა ბურჭულაძე, თბილისი, 2022, გვ. 536