Setu Suci

Patung Kristus sumaré ing kubur. (Biara San Joaquín y Santa Ana, Valladolid).

Setu Suci utawi Setu Sepi (Latin: Sabbatum Sanctum - "Dinten Sabat Suci") punika dinten sasampunipun Jemuwah Agung lan sadèrèngipun Minggu Paskah. Setu Suci wujud dinten pungkasan salebetipun Peken Suci ingkang dipunriyayaken déning tiyang Kristen minangka cecawisan riyadi Paskah. Dinten Setu Suci mèngeti nalika badan Yesus Kristus dipunsarèkaken ing kubur sasampunipun ing dinten Jemuwah Agung séda kakisas. Minggu énjing (Paskah) Yesus wungu saking séda.

Salebetipun Alkitab

Prastawa puniki dipunrekam ing salebetipun Alkitab ing Yohanes 19:38-42, ugi ing salebetipun katiga Injil Sinoptik (Matius 27:57-61, Markus 15:42-47, lan Lukas 23:50-56).

Sawisé iku Yusuf saka kutha Arimatéa Yusuf iku wong precaya, nanging olèhé ndhèrèk Gusti Yésus sesidheman, awit wedi karo penggedhéné wong Yahudi nyuwun idin marang Gubernur Pilatus diparengna ngukup layoné Gusti Yésus. Gubernur Pilatus ngidini, mulané Yusuf banjur mangkat njupuk layoné Gusti Yésus. Nikodémus sing biyèn tau sowan ing ngarsané Gusti Yésus ing wayah bengi, uga mangkat bebarengan karo Yusuf. Nikodémus nggawa mur lan gaharu sing wis diadoni. Kabèh boboté kira-kira telung puluh kilogram. Wong loro mau nuli ngudhunaké layoné Gusti Yésus, banjur diulesi kain mori sarta nganggo adonan sing digawa mau, miturut carané wong Yahudi. Ing panggonan sing kanggo nyalib Gusti Yésus mau ana petamanan. Ing petamanan kono ana kuburan anyar, sing durung tau dienggo. Sarèhné kuburan iku cedhak, mangka ésuké wis dina Sabbat, mulané layoné Gusti Yésus nuli disarèkaké ana ing kono.

Réferènsi

• Parry, Ken; David Melling (editors) (1999). The Blackwell Dictionary of Eastern Christianity. Malden, MA.: Blackwell Publishing. ISBN 0-631-23203-6. OCLC 156905118. {{cite book}}: |author2= has generic name (pitulung)

Pranala njawi

• Great and Holy Saturday, commentary by Protopresbyter Alexander Schmemann