Lompat ke isi

Djerv

Dari Wikipedia bahasa Indonesia, ensiklopedia bebas
Huruf Kiril Djerv
Nama:дѥрв
Alfabet Kiril
Huruf Slavia
АА́А̀А̂А̄ӒБ
ВГҐДЂЃЕ
Е́ÈЕ̂ЁЄЖЗ
З́ЅИИ́ЍИ̂Й
ІЇЈКЛЉМ
НЊОŌПРС
С́ТЋЌУУ́ У̀
У̂ӮЎФХЦЧ
ЏШЩЪЫЬЭ
ЮЯ
Huruf non-Slavia
ӐА̊А̃Ӓ̄ӔӘӘ́
Ә̃ӚВ̌ҒГ̑Г̣Г̌
ҔӺҒ̌ӶД̌Д̣Д̆
ӖЕ̄Е̃Ё̄Є̈ӁҖ
ӜҘӞЗ̌З̱З̣Ԑ
Ԑ̈ӠӢИ̃ҊӤҚ
ӃҠҞҜК̣ԚӅ
ԮԒӍӉҢԨӇ
ҤО́О̀О̆О̂О̃Ӧ
Ӧ̄ӨӨ̄Ө́Ө̆ӪҨ
ԤР̌ҎҪС̣С̱Т̌
Т̣ҬУ̃Ӱ Ӱ́Ӱ̄Ӳ
ҮҮ́ҰХ̣Х̱Х̮Х̑
ҲӼӾҺҺ̈ԦҴ
ҶӴӋҸҼҾЫ̆
Ы̄ӸҌЭ̆Э̄Э̇Ӭ
Ӭ́Ӭ̄Ю̆Ю̈Ю̈́Ю̄Я̆
Я̄Я̈ Я̈́ԜӀ
Huruf Kuno atau tidak digunakan
ҀѺ
ОУѠѼѾ
ѢѤѦ
ѪѨѬѮ
ѰѲѴѶԘ
ԀԔԖԠԢ
Ҧ
ԂԄԈԊԌ
ԎԆԞ
ԪԬГ̧Г̄

Djerv (Kapital: Ꙉ, Kecil: ꙉ) adalah huruf dari Alfabet Kiril dan juga digunakan dalam Alfabet Kiril awal. Itu juga digunakan monumen Bahasa Serbo-Kroasia untuk melambangkan suara /dʑ/dan /tɕ/ (modern đ/ђ dan ć/ћ).[1] Itu ada dalam pengkodean Cyrillic Extended-B table sebagai U A648 dan U A649. Itu adalah basis dari huruf modern Ћ dan Ђ; yang pertama sebenarnya merupakan kebangkitan langsung dari djerv dan dianggap sebagai huruf yang sama.[1]

Djerv secara umum digunakan dalam Alfabet Kiril Bosnia, dimana itu adalah huruf yang resmi digunakan. Bila itu dikombinasikan dengan н dan л itu dilambangkan untuk suara /ɲ/ dan /ʎ/.

Reformasi dan penciptaan dari huruf Ћ dan Ђ

[sunting | sunting sumber]

Huruf Ђ telah diciptakan pada 1818 oleh Vuk Stefanović Karadžić setelah proposal dari reformasi Djerv oleh Lukijan Mušicki dan Gligorije Geršić.[2][3][1] Kemudian huruf Ћ (juga berawal dari djerv) pertama kali digunakan oleh Dositej Obradović dalam sebuah bentuk baru dari djerv.[4][5]


Kode Komputasi

[sunting | sunting sumber]
Informasi karakter
Pratayang
Nama Unicode CYRILLIC CAPITAL LETTER DJERV CYRILLIC SMALL LETTER DJERV
Pengodean decimal hex dec hex
Unicode 42568 U A648 42569 U A649
UTF-8 234 153 136 EA 99 88 234 153 137 EA 99 89
Referensi karakter numerik Ꙉ Ꙉ ꙉ ꙉ

Referensi

[sunting | sunting sumber]
  1. ^ a b c Maretić, Tomislav. Gramatika i stilistika hrvatskoga ili srpskoga književnog jezika, p. 14-15. 1899.
  2. ^ Lalević, Miodrag S. (1953). Potsetnik iz srpskohrvatskog jezika i pravopisa: s pravopisnim i jezičkim savetnikom. Rad. hlm. 75. Облик му јe у Вуковој aзбуци даo пeсник Лукијан Мушицки 
  3. ^ Петар Ђорђић. Историја српске ћирилице. Београд, 1971.
  4. ^ Maretić, Tomislav. Gramatika i stilistika hrvatskoga ili srpskoga književnog jezika. 1899.
  5. ^ George L Campbell and Christopher Moseley, The Routledge Handbook of Scripts and Alphabets, 2nd ed., Routledge, 2013, ISBN 1135222967, p. 85.