Հայերեն

Դասական ուղղագրութեամբ՝

Ստուգաբանություն

իբրև պատասխանական բառ՝ ոչ ◆ Չե, Անուշ, քիչ էլ, մի քիչ էլ մնա։ Հովհաննես Թումանյան, ◆ Չէ չեմ սիրում։ (Ավետիք Իսահակյան)
(գվռ․) ապա թե ոչ ◆ Ես ին՞չ եմ արել, չ՞է ես ել եմ մարդ։ Հովհաննես Թումանյան, ◆ Չէ որ մենք ել ունենք տուն ու տեղ։ Հովհաննես Թումանյան, ◆ Սա պպին է կանգնում, թէ՛ չէ, հենց ես գիշեր պիտի գնամ։ Հովհաննես Թումանյան
(գվռ․) չԷ՞ որ, ոչ ապաքեն

Բաղադրյալ բառեր
Не. 2. Нет. 3. Ведь, же, ж

Թարգմանություն

Էդուարդ Բագրատի Աղայան, Արդի հայերենի բացատրական բառարան, Երևան, «Հայաստան», 1976։
Հրաչյա Աճառյանի անվան Լեզվի Ինստիտուտ, Ժամանակակից հայոց լեզվի բացատրական բառարան, Երևան, «Հայկական ՍՍՀ Գիտությունների Ակադեմիայի Հրատարակչություն», 1969։
Աշոտ Մուրադի Սուքիասյան, Հայոց լեզվի հոմանիշների բառարան, Երևան, «Հայկական ՍՍՀ Գիտությունների Ակադեմիայի Հրատարակչություն», 1967։
Աշոտ Մուրադի Սուքիասյան, Հայոց լեզվի հոմանիշների բացատրական բառարան, Երևան, «Երևանի Պետական Համալսարան», 2009։
Սերգեյ Աշոտի Գալստյան, Դպրոցական բառակազմական բառարան (Դպրոցական մատենաշար) (խմբ. Հովհաննես Զաքարյան), Երևան, ««Զանգակ-97» հրատարակչություն», 2011 — 230 էջ, ISBN 978-99941-1-933-2։