Հայերեն

Դասական ուղղագրութեամբ՝

վանկեր՝ բարձ•րա•բար•բառ

Ստուգաբանություն

բարձր ձայնով, բարձրաձայն խոսքով, ի լուր ամենքի ◆ Բարձրաբարբառ կը պատգամեմ քո հայտնությունը երջանկության իմաստի մասին։ (Ավետիք Իսահակյան) ◆ Երկու ձայն նորան մեջ բարձրաբարբառ խոսում էին։ Ռափայել Պատկանյան

Բաղադրյալ բառեր
տե՛ս բարձրաձայն

Թարգմանություն

Էդուարդ Բագրատի Աղայան, Արդի հայերենի բացատրական բառարան, Երևան, «Հայաստան», 1976։
Հրաչյա Աճառյանի անվան Լեզվի Ինստիտուտ, Ժամանակակից հայոց լեզվի բացատրական բառարան, Երևան, «Հայկական ՍՍՀ Գիտությունների Ակադեմիայի Հրատարակչություն», 1969։
Աշոտ Մուրադի Սուքիասյան, Հայոց լեզվի հոմանիշների բառարան, Երևան, «Հայկական ՍՍՀ Գիտությունների Ակադեմիայի Հրատարակչություն», 1967։
Աշոտ Մուրադի Սուքիասյան, Հայոց լեզվի հոմանիշների բացատրական բառարան, Երևան, «Երևանի Պետական Համալսարան», 2009։
Սերգեյ Աշոտի Գալստյան, Դպրոցական բառակազմական բառարան (Դպրոցական մատենաշար) (խմբ. Հովհաննես Զաքարյան), Երևան, ««Զանգակ-97» հրատարակչություն», 2011 — 230 էջ, ISBN 978-99941-1-933-2։