ալֆա
Հայերեն
- ՄՀԱ՝ [ɑlˈfɑ]
Դասական ուղղագրութեամբ՝
վանկեր՝ ալ•ֆա
Ստուգաբանություն
[խմբագրել]< альфа < հուն. alpha
Գոյական
- հունական այբուբենի առաջին տառի անունը
- (աստղգ․) յուրաքանչյուր համաստեղության ամենապայծառ աստղի անունը
- (ռազմ․) իսպանական 38 տրամաչափի 6-լիցքանի ռևոլվեր
Հոմանիշներ
[խմբագրել]Արտահայտություններ
[խմբագրել]- ալֆա և օմեգա - այբից մինչև քե, սկզբից մինչև վերջ
- ալֆա ճառագայթներ (ֆիզ․) - ռադիոակտիվ նյութերից արձակվող ալֆա մասնիկների հոսք
- ալֆա մասնիկներ (ֆիզ․) - հելիումի ատոմների միջուկներ
| Հոլովում | ||
| Եզակի թիվ | Հոգնակի թիվ | |
| Ուղղ. | ալֆա(ն) | ալֆաներ(ը) |
| Սեռ. | ալֆայի | ալֆաների |
| Տր. | ալֆայի(ն) | ալֆաների(ն) |
| Հայց. | ալֆա(ն) | ալֆաներ(ը) |
| Բաց. | ալֆայից | ալֆաներից |
| Գործ. | ալֆայով | ալֆաներով |
| Ներգ. | ալֆայում | ալֆաներում |
| Բաղադրյալ բառեր | |
| Թարգմանություններ | |
Աղբյուրներ
[խմբագրել]- Էդուարդ Բագրատի Աղայան, Արդի հայերենի բացատրական բառարան, Երևան, «Հայաստան», 1976։
- Հրաչյա Աճառյանի անվան Լեզվի Ինստիտուտ, Ժամանակակից հայոց լեզվի բացատրական բառարան, Երևան, «Հայկական ՍՍՀ Գիտությունների Ակադեմիայի Հրատարակչություն», 1969։
- Աշոտ Մուրադի Սուքիասյան, Հայոց լեզվի հոմանիշների բառարան, Երևան, «Հայկական ՍՍՀ Գիտությունների Ակադեմիայի Հրատարակչություն», 1967։
- Աշոտ Մուրադի Սուքիասյան, Հայոց լեզվի հոմանիշների բացատրական բառարան, Երևան, «Երևանի Պետական Համալսարան», 2009։
- Սերգեյ Աշոտի Գալստյան, Դպրոցական բառակազմական բառարան (Դպրոցական մատենաշար) (խմբ. Հովհաննես Զաքարյան), Երևան, ««Զանգակ-97» հրատարակչություն», 2011 — 230 էջ, ISBN 978-99941-1-933-2։
- Կաղապար:Գիքր:ՕԲԲ
- Տրունիկով Բ․, թարգմ․՝ Սերգեյ Ներսիսյան, Հրազենի ռազմագիտական հայերեն բառարան (Իրավունք), Երևան, 2009 — 189 էջ։
 |
Վիքիպեդիայում հոդված կա հետևյալ թեմայով՝ Ալֆա: |