Svalbardposten

Svalbardposten; բուկմոլ՝ Svalbardposten
Տեսակ	շաբաթաթերթ
Լեզու	նորվեգերեն
Հիմնադրվել է	նոյեմբեր 1948
Երկիր	Նորվեգիա
Գրասենյակ	Լոնգյիր, Նորվեգիա
Կայք	svalbardposten.no

Svalbardposten, Սվալբարդ կղզեխմբի Լոնգյիր բնակավայրում լույս տեսնող նորվեգերեն շաբաթաթերթ է։ Թերթը առաքվում է ուրբաթ օրերին՝ Լոնգյիր, Նյուբյեն, Նյու-Օլեսունն և Սվեագրուվա բնակավայրերի բաժանորդագրված բնակիչների համար։ Svalbardposten աշխարհի ամենահյուսիսային կանոնավոր լույս տեսնող խմբագրությունն է։ 2004 թվականին շաբաթաթերթը ունեցել է 3271 բաժանորդ, որը գերազանցում է Շպիցբերգեն կղզեխմբի ընդհանուր բնակչության թվին։ Թերթի հրատարակչությունը ոչ առևտրային կազմակերպություն է։

Սկզբում Svalbardposten-ը իրենից ներկայացնում էր պատի թերթ, որը կազմված էր ընդամենը չորս էջից։ Այն լույս էր տեսնում սեպտեմբերից մայիս ընկած ժամանակահատվածում և փակցվում էր հանքագործների հանրակացարաններում։ Հիմնական բովանդակությունը հումորային էր, իսկ նորությունների մասին հոդվածները հասցված է նվազագույնի։ 1971 թվականից թերթի խմբագիրը դառնում է Շպիցբերգենի բարեգործական խորհուրդը։ Դրա շնորհիվ թերթը դառնում է ավելի շուրջ, ավելացվում է լուրջ լրագրողական հոդվածներ, մասնագիտական լուսանկարներ և գովազդներ։ Թերթը դուրս է գալիս ամեն երկու շաբաթը մեկ՝ շաբաթ օրերին։ Գլխավոր խմբագրի պաշտոնը դառնում է ընտրողական։ Խմբագիրները ընդունվում են չորս տարի ժամկետով։

Ֆինանսական դժվարությունների արդյունքում 1980-ական թվականների վերջում հրատարակչությունը վերակազմակերպվում է։ Թերթը կրկին սկսեց դուրս գալ ուրբաթ օրերին, բայց այս անգամ արդեն ամբողջ տարվա ընթացքում։ Հրատարակչության պատասխանատվությունը սկսում է կրել Նորվեգիայի Արդարադատության նախարարությունը, իսկ 1992 թվականին՝ Սվալբարդ Պոստ Ֆոնդ ոչ առևտրային կազմակերպությունը։ 1996 թվականին թերթը տպագրվում է ցամաքում և ընդգրկված է «տեղական թերթերի ազգային ասոցիացիայում»։ 1997 թվականի խմբագիրները ստողծել են թերթի ինտերնետ-կայքը։

Բաժանորդագրման դինամիկան^[1]
Տարեթիվը	Բաժանորդների քանակը
2004	3271
2005	3346
2006	3352
2007	3140
2008	3095
2009	2989
2010	2841

Խմբագիրները

Kjartan Olsen (1948–1949)
Thoralv Lund (1949–1950)
Alf Sørensen (1950–1951)
Arne Aulie (1951–1953)
Karl Nusser (1953–1954)
Øyvind Haddeland (1954–1955)
Hans Engebretsen (1955–1956)
C. E. Sollie (1956–1957)
Einar Nesje (1957–1958)
K. R. Nordbøe (1958–1959)
Odd Sverre Knutsen (1959–1960)
Alf E. Heggelund (1960–1961)
Hans Engebretsen (1961–1964)
Svein Jensen (1964–1966)
Odd Madsen (1966–1967)
Herleiv Alvheim (1967–1971)
Erik Gabrielsen (1971–1972)
Gudbrand Grøt (1972–1973)
Herleiv Alvheim (1973–1976)
Bjørn Hansen (1976–1977)
Otto Risanger (1977–1978)
Lilleba Knudsen (1978)
Kristian Hus (1978–1979)
Kjetil Anthonsen (1979–1980)
Pål Skogmo (1980–1983)
Vibjørn Madsen (1983–1984)
Svein Haaland (1984–1986)
Mette Bleken (1986–1989)
Kjetil Anthonsen (1989–1991)
Tor Ole Ree (1991–1995)
Kjetil Anthonsen (1995–1997)
Nils Lorentsen (1997–1999)
Arne O. Holm (1999–2002)
Torbjørn Pedersen (2002–2004)
Birger Amundsen (с 2004)

Ծանոթագրություններ

↑ Årets tall publiseres på LLAs nyhetssider, eldre tall er tilgjengelige på nett: 2004-2005 Արխիվացված 2007-03-16 Wayback Machine, 2006-2007 Արխիվացված 2011-07-24 Wayback Machine, 2008(չաշխատող հղում), 2009(չաշխատող հղում), 2010(չաշխատող հղում)(նորվ.)

Արտաքին հղումներ

Պաշտոնական կայք(նորվ.)
Национальная библиотека: издания газеты(նորվ.)

[1] Årets tall publiseres på LLAs nyhetssider, eldre tall er tilgjengelige på nett: 2004-2005 Արխիվացված 2007-03-16 Wayback Machine, 2006-2007 Արխիվացված 2011-07-24 Wayback Machine, 2008(չաշխատող հղում), 2009(չաշխատող հղում), 2010(չաշխատող հղում)(նորվ.)

[1]