Միխայիլ Դրույան

Միխայիլ Դրույան;
Ծնվել է	հոկտեմբերի 17, 1921
Ծննդավայր	Խարկով, Ուկրաինական ԽՍՀ
Մահացել է	հուլիսի 7, 2010 (88 տարեկան)
Մահվան վայր	Մոսկվա, Ռուսաստան
Գերեզման	Դոնսկոե գերեզմանատուն
Քաղաքացիություն	Ռուսաստան և ԽՍՀՄ
Մասնագիտություն	կինոօպերատոր, մուլտիպլիկատոր և օպերատոր-բեմադրիչ
Պարգևներ և ; մրցանակներ	; և

Միխայիլ Դրույան (ռուս.՝ Михаи́л Заха́рович Друя́н, հոկտեմբերի 17, 1921(1921-10-17)^[1], Խարկով, Ուկրաինական ԽՍՀ - հուլիսի 7, 2010(2010-07-07)^[1], Մոսկվա, Ռուսաստան), ռուս-խորհրդային օպերատոր, մուլտիպլիկացիոն ֆիլմերի բեմադրիչ։ Հայրենական մեծ պատերազմի մասնակից։ Նկարահանել է ավելի քան երեք հարյուր ֆիլմ, որոնցից շատերը դարձել են դասական մուլտիպլիկացիայի օրինակ։

Կենսագրություն

Ծնվել է 1911 թվականի հոկտեմբերի 17-ին, Խարկովում։ Լինելով միայնակ, առանց գոյության որևէ միջոցի դեռահաս` տեղափոխվում է Մոսկվա։ Անապաստան էր^[2]։ 1932 թվականից աշխատել է որպես օպերատորի օգնական «Վոենտեխֆիլմ» ստուդիայի մուլտիպլիկացիայի բաժնում։ Նրա առաջին նկատելի աշխատանքը եղել են մուլտիպլիկացիոն լուսագրերը Գրիգորի Ալեքսանդրովի «Ուրախ երեխաներ» երաժշտական կոմեդիայում։

1936 թվականին ընտրվելով ռեժիսոր Իվան Իվանով-Վանոյի կողմից գլխավորած հանձնաժողովի կողմից` դառնում է «Սոյուզմուլտֆիլմ» ստուդիայի օպերատոր։ 1941 թվականին որպես կամավոր մեկնում է ռազմաճակատ, կռվում Հատուկ նշանակության մոտոհրաձգային առանձին ջոկատի կազմում։ 1945 թվականի դեկտեմբերին զորացրվելով` վերադառնում է «Սոյուզմուլտֆիլմ» ստուդիա։ 1975 թվականին պարգևատրվել է ՌՍՖՍՀ-ի Մշակույթի վաստակավոր գործիչ կոչումով։ 1996 թվականին կաթված ստանալուց հետո չի կարողացել շարունակել աշխատանքը և ստիպված էր թողնել մուլտիպլիկացիան։ Մահացել է 2000 թվականի հուլիսի 12-ին։ Թաղված է Մոսկվայի Դանսկոյ գերեզմանատան առաջին մասում։

Ֆիլմագրություն

1950 – Հեքիաթ ձկնորսի և ձկան մասին (ռեժիսոր` Միխայիլ Ցխենովսկի)
1951 – Անտառային ճանապարհորդներ (ռեժիսոր` Մստիսլավ Պաշչենկո)
1952 – Բարձր սար (ռեժիսոր` Լեոնիդ Ամալրիկ)
1952 – Ալվան ծաղիկ (ռեժիսոր` Լև Ատամանով)
1952 – Շագանակ (ռեժիսոր` Միխայիլ Ցեխանովսկի)
1954 – Ոսկե այծքաղ (ռեժիսոր` Լև Ատամանով)
1955 – Կախարդված տղան (ռեժիսորներ` Ալեքսանդրա Սնեժկո-Բլոցկայա, Վլադիմիր Պոլկովնիկով)
1955 – Արտասովոր խաղ (ռեժիսորներ` Մստիսլավ Պաշչենկո, Բորիս Դյոժկին)
1955 – Փոստատար ձնեմարդը (ռեժիսոր Լեոնիդ Ամալրիկ)
1957 – Վերլիոկա (ռեժիսոր Ալեքսանդրա Սնեժենկո-Բլոցկայա)
1957 – Ձյունե թագուհին (մուլտֆիլմ, 1957) (ռեժիսոր` Լև Ատամանով)
1959 – Բուրատինոյի արկածները (ռեժիսորներ` Իվան Իվանով-Վանո, Դմիտրի Բաբիչենկո)
1950 – Շուտով անձրև կլինի (ռեժիսոր` Վլադիմիր Պոլկովնիկով)
1960 – Արքայական նապաստակներ (ռեժիսոր` Վլադիմիր Պոլկովնիկով)
1962 – Երկու հեքիաթ (ռեժիսոր` Լեոնիդ Ամալրիկ)
1963 – Վազի՛ր, առվակ (ռեժիսոր` Պյոտր Նոսով)
1964 – Մատնաչափիկը (ռեժիսոր` Լեոնիդ Ամալրիկ)
1964 – Ձկնորս կատուն (ռեժիսոր` Վլադիմիր Պոլկովնիկով)
1964 – Քաջ դերձակը (ռեժիսորներ` Զինաիդա Բումբերգ, Վալենտինա Բրումբերգ)
1965 – Վովան անդրսարյան թագավորությունում (ռեժիսոր` Բորիս Ստեպանցև)
1966 – Գետաձիու մասին, որը վախենում էր պատվաստումներից (ռեժիսոր` Լեոնիդ Ամալրիկ)
1967 – Շոգեքարշը Ռոմաշկովոյից (ռեժիսոր` Վ․ Դ․ Դեկտյարով)
1967 – Փղիկը (ռեժիսոր` Էֆիմ Գամբուրգ)
1967 – Լրտեսական կրքեր (ռեժիսոր` Էֆիմ Գամբուրգ)
1968 – Մանչուկն ու Կառլսոնը (ռեժիսոր` Բորիս Ստեփանցև)
1969 – Բալերինան նավի վրա (ռեժիսոր` Լև Ատամանով)
1969-1995 – Ուրախ կարուսել (տարբեր հրատարակություններ)
1970 – Կառլսոնը վերադարձել է (ռեժիսոր` Բորիս Ստեփանցև)
1970 – Անտառային ժամանակագրություն (ռեժիսոր` Պյոտր Նոսով)
1971 – Վերնատնակ (ռեժիսոր` Լեոնիդ Ամալրիկ)
1971 – Երեք բանան (ռեժիսոր` Միխայիլ Բոտով)
1971 – Պիոների ջութակը (ռեժիսոր` Բորիս Ստեփանցև)
1972 – Վինի Թուխը և հոգսերի օրը (ռեժիսոր` Գենադի Սոկոլսկի, Ֆյոդոր Խիտրուկ)
1972 – Կոլյան, Օլյան և Արքիմեդը (ռեժիսոր` Յուրի Պրիտկով)
1973 – Բրեմենյան երաժիշտների հետքերով (ռեժիսոր` Վասիլի Լիվանով)
1973 – Մարդուկ-ջարդուկը (ռեժիսոր` Բորիս Ստեփանցև)
1973 – Տերտերի և նրա Բալդի ծառայի հեքիաթը (ռեժիսոր` Ինեսա Կովալենսկայա)
1974 – Պոնին վազում է շրջանով (ռեժիսոր` Լև Ատամանով)
1974 – Կոսկա նապաստակը և աղբյուրը
1975 – Կոնֆետի թղթիկ (ռեժիսոր` Եֆիմ Գամբուրգ)
1976 – Երկնագույն շնիկը (ռեժիսոր` Եֆիմ Գամբուրգ)
1976 – Անագե տոկուն զինվորիկը (ռեժիսոր` Լև Միլչին)
1976-1982 – Գավ անունով կատվիկը (ռեժիսորներ` Լև Ատամանով, Լեոնիդ Շվարցման, Մայա Միրոշկինա)
1977 – Ինչպես Մաշան կռվեց իր բարձի հետ (ռեժիսոր` Լև Միլչին)
1977 – Հրաձգարան (ռեժիսոր` Անատոլի Պետրով)
1978 – Գողություն ըստ... (ռեժիսոր` Եֆիմ Գամբուրգ)
1978 – Խոմայի արկածները (ռեժիսոր` Հարի Բարդին)
1978 – Ընձուղտը և ակնոցը (ռեժիսոր` Գալինա Բարինովա)
1979 – Որսորդը (ռեժիսոր` Էդուարդ Նազարով)
1981 – Իվաշկան պիոներների պալատից (ռեժիսոր` Գենադի Սոկոլսկի)
1981 – Կոշկավոր շունը (ռեժիսոր` Եֆիմ Գամբուրգ)
1981 – Խալիֆ արագիլը (ռեժիսոր` Վալերի Ուգարով)
1982 – Կար-չկար մի շուն (ռեժիսոր` Էդուարդ Նազարով)
1982 – Պարադոքսներ ռոքի ոճով (ռեժիսոր` Եֆիմ Գամբուրգ)
1983 – Մրջյունի ճանապարհորդությունը (ռեժիսոր` Էդուարդ Նազարով)
1983 – Ստախոսների ամրոցը (ռեժիսոր` Գենադի Սոկոլսկի)
1983 – Վիշտը դժբախտություն չէ (ռեժիսոր` Իվան Աքսենչուկ)
1986 – Հերակլեսն Ադմետոսի մոտ (ռեժիսոր` Անատոլի Պետրով)
1989 – Ընկերուհին (ռեժիսոր` Ելենա Գավրիլկո)
1996 — Պալիֆեմը, Աքիդը և Գալատեան (ռեժիսոր` Անատոլի Պետրով)

Գրականություն

Сергей Капков Энциклопедия отечественной мультипликации. — М.: Алгоритм, 2006. — 816 с. — 3000 экз. — ISBN 5-9265-0319-4 Стр. 245-246.

Ծանոթագրություններ

↑ ^1,0 ^1,1 ^1,2 ^1,3 ^1,4 Bibliothèque nationale de France data.bnf.fr (ֆր.): տվյալների բաց շտեմարան — 2011.
↑ Михаил Друян на сайте animator.ru

Արտաքին հղումներ

Михаил Друян — Энциклопедия отечественного кино(չաշխատող հղում)
Друян, Михаил Захарович в базе данных Аниматор.ру
Михаил Друян (1911—2000) (անգլ.) Internet Movie Database կայքում
17 октября 2001 г. Сегодня легендарному оператору Михаилу Друяну исполнилось бы 90 лет

[_a9c5f43ece2cd8c1-1] 1,0 ^1,1 ^1,2 ^1,3 ^1,4 Bibliothèque nationale de France data.bnf.fr (ֆր.): տվյալների բաց շտեմարան — 2011.

[2] Михаил Друян на сайте animator.ru

[1]

[2]