Jump to content

Մարա Նավարիա

Վիքիպեդիայից՝ ազատ հանրագիտարանից
Մարա Նավարիա
Անձնական տեղեկություն
Սեռ՝իգական
Մասնագիտացում՝սուսերամարտիկ և ռազմական գործիչ
Երկիր՝ Իտալիա
Ծննդյան ամսաթիվ՝հուլիսի 18, 1985(1985-07-18) (39 տարեկան)
Ծննդավայր՝Ուդինե, Իտալիա
Հասակ՝171 սանտիմետր
Քաշ՝70 կիլոգրամ

Մարա Նավարիա (իտալ.՝ Mara Navarria, հուլիսի 18, 1985(1985-07-18), Ուդինե, Իտալիա), իտալացի սուսերամարտիկ։ 2018 թվականի անհատական ​​մրցաշարի աշխարհի չեմպիոն, աշխարհի և Եվրոպայի առաջնությունների անհատական ​​և թիմային մրցաշարերի բազմակի մեդալակիր, 2020 թվականի Տոկիոյի Օլիմպիական խաղերի թիմային մրցաշարի բրոնզե մեդալակիր։

Կենսագրություն

[խմբագրել | խմբագրել կոդը]

Ծնվել է 1985 թվականի հուլիսի 18-ին Իտալիայի Ուդինե քաղաքում։ Նա սկսել է սուսերամարտով զբաղվել 10 տարեկանում Սան Ջորջիո դի Նոգարո փոքրիկ քաղաքում, որը գտնվում է իր հայրենիքից ոչ հեռու։ Մարան ծնվել է սպորտային ընտանիքում։ Նրա քույրը՝ Կատերինա Նավարիան, նույնպես պրոֆեսիոնալ սուսերամարտիկ է և 2015 թվականի Եվրոպական խաղերի թիմային սուսերամարտում դարձել է արծաթե մեդալակիր, իսկ նրա եղբայրը՝ Էնրիկոն նույնպես զբաղվում է սուսերամարտով: Մարան ավարտել է Հռոմի Տոր Վերգատայի համալսարանը՝ ստանալով «Սպորտային գիտություն» մասնագիտությունը[1]:

Առաջին նշանակալից հաջողությանը նա հասել է 2010 թվականին, երբ Եվրոպայի առաջնության թիմային մրցաշարում նվաճել է արծաթե մեդալ։ Հաջորդ մրցաշրջանում նա բարձրացել է երրորդ տեղ նույն կարգում, սակայն արդեն տնային աշխարհի առաջնությունում։ Այս արդյունքների շնորհիվ Նավարիան հնարավորություն ստացավ հանդես գալ 2012 թվականի Օլիմպիական խաղերում։ Նա անհաջող սկիզբ է ունեցել, քանի որ չորս տարեկանում անհատական ​​մրցաշարում նա պարտվել է առաջին իսկ մարտում[2], իսկ թիմային մրցաշարում Իտալիայի հավաքականը քառորդ եզրափակիչում պարտվել է ամերիկացիներին[3]։ Հղիության ընթացքում Նավարիան մասնակցել է Օլիմպիական խաղերին, իսկ 2013 թվականին նա ծնել իր որդուն՝ Սամուելին[4]։

2014 թվականին Նավարիան հաջողությամբ վերսկսեց իր կարիերան որդու ծնունդից հետո. նա դարձավ թիմային էպիեի բրոնզե մեդալակիր ինչպես Եվրոպայի, այնպես էլ աշխարհի առաջնություններում։ Մեկ տարի անց Եվրոպայի առաջնությունում նա կրկնեց արդյունքը թիմային մրցաշարում։

Նրա կարիերայի գլխավոր ձեռքբերումը 2018 թվականի աշխարհի առաջնությունում հաղթանակն էր. Նավարիան անհատական ​​առաջնությունում դարձավ աշխարհի չեմպիոն՝ եզրափակիչ խաղում հաղթելով տիտղոսակիր ռումինուհի Անա Մարիա Պոպեսկուին[5]։

2019 թվականին Նավարիան չկարողացավ հաստատել աշխարհի չեմպիոնի տիտղոսը, սակայն թիմային առաջնությունում իտալացին դարձավ աշխարհի և Եվրոպայի առաջնությունների բրոնզե մեդալակիր։

Լավագույն արդյունքներ

[խմբագրել | խմբագրել կոդը]

Աշխարհի առաջնություն

[խմբագրել | խմբագրել կոդը]

Եվրոպայի առաջնություն

[խմբագրել | խմբագրել կոդը]

Ծանոթագրություններ

[խմբագրել | խմբագրել կոդը]
  1. «FIE - Fencers - Biographies». fie.org. Արխիվացված է օրիգինալից 2018-03-19-ին. Վերցված է 2018-07-23-ին. {{cite web}}: Unknown parameter |deadurl= ignored (|url-status= suggested) (օգնություն)
  2. «Fencing at the 2012 London Summer Games: Women's Épée, Individual Round Two». sports-reference.com. Արխիվացված է օրիգինալից 2012-08-09-ին. Վերցված է 2018-07-23-ին. {{cite web}}: Unknown parameter |deadurl= ignored (|url-status= suggested) (օգնություն)
  3. «Fencing at the 2012 London Summer Games: Women's Épée, Team Quarter-Finals». sports-reference.com. Արխիվացված է օրիգինալից 2013-12-12-ին. Վերցված է 2018-07-23-ին. {{cite web}}: Unknown parameter |deadurl= ignored (|url-status= suggested) (օգնություն)
  4. Gabriele Lippi (2013-07-20). «"In pedana con un tifoso in più"». olimpiazzura.com. Արխիվացված է օրիգինալից 2019-05-25-ին. Վերցված է 2018-07-23-ին. {{cite web}}: Unknown parameter |deadurl= ignored (|url-status= suggested) (օգնություն)
  5. «Scherma, Mondiali a Wuxi: la Navarria regina di spada». La Gazzetta dello Sport. 2018-07-22. Արխիվացված է օրիգինալից 2018-07-23-ին. Վերցված է 2018-07-23-ին. {{cite web}}: Unknown parameter |deadurl= ignored (|url-status= suggested) (օգնություն)

Արտաքին հղումներ

[խմբագրել | խմբագրել կոդը]