Լեոպոլդ ՌանկեԼեոպոլդ ֆոն Ռանկե (Leopold von Ranke, դեկտեմբերի 21, 1795(1795-12-21)[1][2][3][…] կամ դեկտեմբերի 20, 1795(1795-12-20)[4], Վիե, Roßleben-Wiehe, Kyffhäuserkreis, Թուրինգիա, Սրբազան Հռոմեական կայսրություն[5] - մայիսի 23, 1886(1886-05-23)[1][6][2][…], Բեռլին, Գերմանական ռայխ[7][5]), գերմանացի պատմաբան։ Բեռլինի համալսարանի պրոֆեսոր (1825-1871), Պրուսական թագավորության պաշտոնական պատմագիր (1841 թվականից)։ Ռանկեի հայացքները ձևավորվել են իդեալիզմի և բողոքականության ազդեցությամբ։ Ըստ նրա, պատմ․ ընթացքը աշխարհի կառավարման «աստվածային պլանի» իրականացումն (պրովիդենցիալիզմ) է, և որում վճռական է կրոնի դերը, խիստ կարևորել է քաղ․ և դիվանագիտական պատմությունը, «մեծ մարդկանց» (թագավորներ, պապեր, զորավարներ) գործունեությունը, անտեսել սոցիալական հարաբերությունները։ Այդ սկզբունքներն արտահայտված են նրա «Ռոմանական և գերմանական ժողովուրդների պատմությունը 1494-1535 թթ. (1824), «Հարավային Եվրոպայի թագավորներն ու ժողովուրդները 16-17-րդ դարերում» (1827), «Գերմանական պատմությունը Ռեֆորմացիայի դարաշրջանում» (հ․ 1-6, 1839-1847), «Պրուսական պատմության տասներկու գիրք» (հ․ 1-5, 1874), «Ֆրանսիական պատմությունը, հատկապես 16 և 17 դարերը» (հ․ 1-5, 1852-1861), «Անգլիական պատմությունը, հատկապես 16 և 17-րդ դարերը» (հ․ 1-7, 1859-1868) և այլն աշխատություններում, որոնք պերճ են շարադրանքով, սակայն ծայրահեղ մակերեսային ե այլ բովանդակությամբ։ Ռանկեի ներդրումը պատմագիտության զարգացման մեջ նրա հետազոտական մեթոդիկան է, որի համաձայն՝ օբյեկտիվ ճշմարտությունը բովանդակվում է գլխավորապես (քաղ․ բնույթի) արխիվային նյութերում (ինչ չկա փաստաթղթերում, գոյություն չունի պատմության համար), աղբյուրների ճիշտ օգտագործումը պահանջում է բանասիրական վերլուծություն, Փաստաթղթերի հավաստիության հաստատում։
Այս հոդվածի կամ նրա բաժնի որոշակի հատվածի սկզբնական կամ ներկայիս տարբերակը վերցված է Քրիեյթիվ Քոմմոնս Նշում–Համանման տարածում 3.0 (Creative Commons BY-SA 3.0) ազատ թույլատրագրով թողարկված Հայկական սովետական հանրագիտարանից։