Իվան Շամյակին

Իվան Շամյակին; բելառուս․՝ Іван Пятровіч Шамякін
Ծնվել է	հունվարի 30, 1921
Ծննդավայր	Karma, Գոմելի գավառ, Գոմելի գավառ, ՌԽՖՍՀ
Վախճանվել է	հոկտեմբերի 14, 2004 (83 տարեկան)
Վախճանի վայր	Մինսկ, Բելառուս
Գերեզման	Արևելյան գերեզմանատուն
Մասնագիտություն	գրող, հրապարակախոս, դրամատուրգ, գրական քննադատ, սցենարիստ, խմբագիր, քաղաքական գործիչ և ֆունկցիոներ
Լեզու	բելառուսերեն
Քաղաքացիություն	ԽՍՀՄ և Բելառուս
Կրթություն	Գոմելի Ֆրանցիսկ Սկարինի անվան պետական համալսարան և Minsk Higher Party School? (1950)
Ժանրեր	մելոդրամա
Անդամակցություն	ԽՍՀՄ Գրողների միություն և Բելառուսիայի գրողների միություն
Կուսակցություն	ԽՄԿԿ
Աշխատավայր	Բեռալռուս, Нёман? և Belarusian Petrus Brouka Encyclopedia?
Պարգևներ	; ; Յակուբ Կոլասի անվան Բելառուսական ՍՍՀ պետական մրցանակ Յակուբ Կոլասի անվան Բելառուսական ՍՍՀ պետական մրցանակ և
Զավակներ	Tatsyana Shamyakina?
	Ivan Šamiakin Վիքիպահեստում

Իվան Պետրովիչ Շամյակին (ռուս.՝ Шамякин, Иван Петрович, հունվարի 30, 1921(1921-01-30)^[1], Karma, Գոմելի գավառ, Գոմելի գավառ, ՌԽՖՍՀ - հոկտեմբերի 14, 2004(2004-10-14)^[2], Մինսկ, Բելառուս), բելառուս խորհրդային գրող և պետական գործիչ, ԲԽՍՀ ժողովրդական գրող (1972)։

Ստեղծագործություն

Շամյակինի «Խոր հոսանք» (1949, (ԽՍՀՄ պետական մրցանակ, 1951) վեպը նվիրված է գերմանա-ֆաշիստական զավթիչների դեմ բելառուս պարտիզանների պայքարին, «Սիրտն ափի մեջ» (1964, (ԲԽՍՀ Կոլասի անվան պետական մրցանակ, 1965) վեպը՝ բարոյաէթիկական հարցերին։ Գյուղի ետպատերազմյան կյանքն է նկարագրված «Բարի հաջողում» (1953) և «Ջրհորներ» (1957) վեպերում։ 1956-1966 թվականներին հրատարակել է սյուժեով իրար հետ կապված, սիրո և հավատարմության մասին պատմող հինգ վիպակներ, որոնք կազմել են «Անհանգիստ երջանկություն» (1966, ԲԽՍՀ, Կոլասի անվան պետական մրցանակ, 1967) գիրքը։ «Հաց» (1969), «Առաջին գեներալը» (1970), «Ընկեր Լենին» զրահագնացքը» (1970) վիպակներում և այլ գործերում Շամյակինը մշակել է լենինյան թեման։ Խորհրդային մտավորականությանն է նվիրված «Ատլասներ և կարիատիսներ» (1974) վեպը։ Շամյակինը մանուկների համար գրած պատմվածքների, պիեսների («Չհավատաք լռությանը», 1958, «Եվ լռեցին թռչունները», 1977), գրաքննադատական հոդվածների («Զրույց ընթերցողի հետ», 1973) հեղինակ է։ Նրա ստեղծագործության պրոբլեմատիկան հույժ արդիական է։ Շամյակինի շատ գործեր թարգմանվել են ԽՍՀՄ և սոցիալիստական երկրների ժողովուրդների լեզուներով։

Գործունեություն

Շամյակինը եղել է ԽՄԿԿ անդամ 1943 թվականից։ Հայրենական մեծ պատերազմի (1941-1945) մասնակից է։ Ավարտել է Բելառուսիայի կոմկուսի Կենտկոմին կից կուսակցական դպրոցը (1950)։ 1971 թվականից՝ ԲԽՍՀ Գերագույն խորհրդի նախագահ։ 1980 թվականից Բելառուսիայի սովետական հանրագիտարանի գլխավոր խմբագիրն է։ Շամյակինը եղել է ԲԽՍՀ 6-9-րդ գումարումների Գերագույն խորհրդի պատգամավոր, 1954 թվականից՝ ԲԽՍՀ գրողների միության վարչության նախագահի տեղակալ, 1976 թվականից՝ վարչության քարտուղար։ Պարգևատրվել է 5 շքանշանով։

Ծանոթագրություններ

↑ ^1,0 ^1,1 Шамякин Иван Петрович // Большая советская энциклопедия (ռուս.): [в 30 т.] / под ред. А. М. Прохорова — 3-е изд. — М.: Советская энциклопедия, 1969.
↑ ^2,0 ^2,1 ^2,2 https://web.archive.org/web/20110929105928/http://www.radiobelarus.tvr.by/eng/news.asp?type=cont&id=1169&date=31.08.2006

Արտաքին հղումներ

Վիքիպահեստն ունի նյութեր, որոնք վերաբերում են «Իվան Շամյակին» հոդվածին։

Այս հոդվածի կամ նրա բաժնի որոշակի հատվածի սկզբնական կամ ներկայիս տարբերակը վերցված է Քրիեյթիվ Քոմմոնս Նշում–Համանման տարածում 3.0 (Creative Commons BY-SA 3.0) ազատ թույլատրագրով թողարկված Հայկական սովետական հանրագիտարանից (հ․ 8, էջ 444)։

[_7c5bd0a260a3950d-1] 1,0 ^1,1 Шамякин Иван Петрович // Большая советская энциклопедия (ռուս.): [в 30 т.] / под ред. А. М. Прохорова — 3-е изд. — М.: Советская энциклопедия, 1969.

[_daa9bd149de42311-2] 2,0 ^2,1 ^2,2 https://web.archive.org/web/20110929105928/http://www.radiobelarus.tvr.by/eng/news.asp?type=cont&id=1169&date=31.08.2006

[1]

[2]