1831-1834 թվականներին սովորել է Մոսկվայի համալսարանի բանասիրական բաժնում։ 1852-1854 թվականներին «Պալլադա» ռազմանավով կատարել է շուրջերկրյա ճանապարհորդություն։ 1858 թվականին առանձին գրքով հրատարակել է «Պալլադա» առագաստանավը» ակնարկաշարը։ 1856 թվականին աշխատել է որպես գրաքննիչ, 1862-1863 թվականներին՝ «Սևեռնայա պոչտա» թերթի խմբագիր, 1863-1867 թվականներին՝ մամուլի խորհրդի անդամ։ 1839 թվականին գրել է «Երջանիկ սխալ», 1842 թվականին՝ «Իվան Սավվիչ Պոդժաբրին» վիպակները։ 1847 թվականին պարբերական մամուլում հրատարակել է «Սովորական պատմություն» վեպը։ Գրել է «Օբլոմով» (1859 թվական) և «Զառիթափ» (1869 թվական) վեպերը, որոնցով մտել է ռուս և համաշխարհայիև գրականություն՝ որպես քննադատական ռեալիզմի ականավոր ներկայացուցիչ։ Պրոբլեմատիկայով միմյանց հետ սերտ կապված այս վեպերը կարելի է դիտել որպես եռերգություն։ Նրա վեպերն աչքի են ընկնում վիպագրական վարպետությամբ, կենցաղի ռեալ պատկերումով։ Կերպարների ընդհանրացման ուժը հասնում է այն աստիճանի, որ «Օբլոմով» անունը դարձել է մի ամբողջ հասարակական երևույթի հոմանիշ։ 1869 թվականից ծավալել է գրաքննադատական գործունեություն։ Գրականության վերաբերյալ նրա հոդվածներից առանձնակի նշանակություն ունի «Միլիոն տառապանքներ» հոդվածը՝ նվիրված Ալեքսանդր Գրիբոյեդովի«Խելքից պատուհաս» կատակերգության մեկնաբանմանը։
Այս հոդվածի կամ նրա բաժնի որոշակի հատվածի սկզբնական կամ ներկայիս տարբերակը վերցված է Քրիեյթիվ Քոմմոնս Նշում–Համանման տարածում 3.0 (Creative Commons BY-SA 3.0) ազատ թույլատրագրով թողարկված Հայկական սովետական հանրագիտարանից (հ․ 3, էջ 158)։