Ժոսլեն II (Եդեսիայի կոմս)
| Ժոսլեն II Josselin II | |||
| |||
| |||
|---|---|---|---|
| 1131 - 1150 | |||
| Նախորդող | Ժոսլեն I | ||
| Հաջորդող | Ժոսլեն III | ||
| Մասնագիտություն՝ | միապետ, քաղաքական գործիչ և կառավարիչ | ||
| Ազգություն | ֆրանսիացի | ||
| Դավանանք | Կաթոլիկություն | ||
| Ծննդյան օր | 1113 | ||
| Ծննդավայր | Ֆրանսիա | ||
| Վախճանի օր | 1159 | ||
| Վախճանի վայր | Հալեպ | ||
| Դինաստիա | Կուրտենե | ||
| Հայր | Ժոսլեն I | ||
| Մայր | Բեատրիս Ռուբինյան | ||
| Ամուսին | Բեատրիս Սաոնցի | ||
| Զավակներ | Ժոսլեն, Ագնես դը Կուրտենե, Իզաբել դե Կուրտենե | ||
Ժոսլեն II դը Կուրտենե (ֆր.՝ Josselin II de Courtenay, մոտ 1113[1] - մոտ 1159[1][2], Հալեպ, Սիրիա[2]), հանդիսանում է Եդեսիայի կոմսության վերջին կառավարիչը։
Եդեսիայի կոմս Ժոսլեն I-ի և Կիլիկյան Հայաստանի իշխան Կոստանդին Ա-ի դուստր Բեատրիս Ռուբինյանի որդին։
Եդեսիայի կոմս
[խմբագրել | խմբագրել կոդը]1125 թվականին Ազազի ճակատամարտում մուսուլմանները գերեվարում են Ժոսլենին, սակայն տարիներ անց Երուսաղեմի արքա Բալդուին II-ի ջանքերով ազատ է արձակվում։ 1131 թվականին նրա հայր Ժոսլեն I-ը Դանեշմանդի ամիրայության դեմ մարտում վիրավորվում է, իսկ հետագայում վախճանվում։ Հոր մահից հետո Ժոսլենը ժառանգում է գահը։
Այդ ժամանակ կոմսությանը կից ստեղծվում է Զանգիների ամիրայությունը, որը միավորում է Մոսուլը և Հալեպը։ Ժոսլենը լուրջ ուշադրություն չէր դարձնում կոմսության սահմանները ուժեղացնելու հարցին, քանի որ «զբաղված էր» Տրիպոլիի կոմսության հետ վիճաբանելով։ 1138 թվականին Ժոսլենը Անտիոքի դքսության և Բյուզանդական կայսր Հովհաննես II Կոմնենոսի միացյալ ուժերով փորձում է պարտության մատնել Իմադ ալ-Դին Զանգիին, սակայն հաջողության չի հասնում։
Մայրաքաղաքի գրավում
[խմբագրել | խմբագրել կոդը]1144 թվականին օգտվելով Ժոսլենի բացակայությունից, Զանգի ամիրան պաշարում է Եդեսիան։ Առավելապես հայաբնակ այս քաղաքը զարգացած էին արհեստները և առևտուրը։ Քաղաքի հայ և հույն պաշտպաններին հաջողվում է մեկ ամիս դիմադրել Զանգիներին, և միայն դեկտեմբերի 24-ին է հաջողվում գրավել քաղաքը։ Ըստ ժամանակագիր Միքայել Սիրիացու քաղաք ներխուժած մուսուլմանները կազմակերպում են քրիստոնեական բնակչության սպանդը[3]։ Ժոսլենը շարունակում է ղեկավարել կոմսության մնացորդները Տուրբեսսել քաղաքից։
1146 թվականին Զանգիի մահից հետո Ժոսլենը փորձում է ետ վերադարձնել կորցրած տարածքները, սակայն աթաբեկ Նուր ալ-Դինը հաղթում է խաչակիրներին, իսկ կոմսը հրաշքով է փրկվում գերեվարվելուց։ Այնուամենայնիվ 1150 թվականին Ժոսլենը գերեվարվում է և տեղափոխվում է Հալեպ, որտեղ մինչև մահը պատանդ է պահվում։ Ժոսլենը տանջամահ է լինում 1159 թվականին Հալեպում։ Սկզբում Ժոսլենին գերեվարող թուրքմեն զինվորը չգիտեր, որ գերեվարել է կոմսին և պատրաստվում էր նրան քրիստոնյաներին վաճառել, սակայն արաբական գյուղերից մեկում հանգրվանելու ժամանակ ինչ-որ հրեա ճանաչում է կոմսին և դրա մասին տեղեկացնում թուրքմեն զինվորին վերջինս ոգևորվելով կոմսին հասցնում է Հալեպ։ Քաղաքագլուխը գնում է Ժոսլենին և հավատափոխ լինելու առաջարկը մերժելուց հետո կոմսին զնդան է նետում։ Կոմսը պարբերաբար կտտանքների էր ենթարկվում, բայց հավատարիմ էր մնում քրիստոնեությանը մինչև մահը։
Ժառանգներ
[խմբագրել | խմբագրել կոդը]Ժոսլենը ուներ երեք զավակ՝
- Ժոսլեն III-ը հորից ժառանգում է Եդեսիայի կոմսի տիտղոսը։
- Ագնես դը Կուրտենե 1158 թվականին ամուսնանում է Երուսաղեմի արքա Ամորի I-ի հետ։
- Իզաբել դե Կուրտենեն 1159 թվականին ամուսնանում է Կիլիկյան Հայաստանի իշխան Թորոս Բ-ի հետ[4]։
Թոռներ
Ծոռ
Ծանոթագրություններ
[խմբագրել | խմբագրել կոդը]- ↑ 1,0 1,1 1,2 http://www.manfred-hiebl.de/mittelalter-genealogie/_kreuzzuege/courtenay/joscelin_2_de_courtenay_graf_von_edessa_1159.html
- ↑ 2,0 2,1 2,2 2,3 WikiTree — 2005. — ed. size: 23699588
- ↑ Միքայել Սիրիացի. Ժամանակագրություն
- ↑ Ստեփանենկո Վ. Պ. // Ռուբինյանները և Եդեսիայի կոմսերը XII դարում։ Սվերդլովսկ, 1990. 151—159 էջեր [1](չաշխատող հղում) արխիվ Արխիվացված 2012-10-12 Wayback Machine (ռուսերեն)
 | Վիքիպահեստն ունի նյութեր, որոնք վերաբերում են «Ժոսլեն II (Եդեսիայի կոմս)» հոդվածին։ |
|
