Էռնեստո Լակլաու

Էռնեստո Լակլաու;
Ծնվել է	հոկտեմբերի 6, 1935
Ծննդավայր	Բուենոս Այրես, Արգենտինա
Մահացել է	ապրիլի 13, 2014 (78 տարեկան)
Մահվան վայր	Սևիլյա, Իսպանիա
Քաղաքացիություն	Արգենտինա
Մայրենի լեզու	իսպաներեն
Կրթություն	Բուենոս Այրեսի համալսարանի փիլիսոփայության և գրականագիտության ֆակուլտետ և Էսեքսի համալսարան
Մասնագիտություն	փիլիսոփա, համալսարանի դասախոս և սոցիոլոգ
Աշխատավայր	Էսեքսի համալսարան և Բուենոս Այրեսի համալսարան
Ամուսին	Շանտալ Մուֆ
Զբաղեցրած պաշտոններ	պրոֆեսոր
Պարգևներ և ; մրցանակներ	Տնտեսագիտության բակալավր և Գուգենհայմի կրթաթոշակ
	Ernesto Laclau Վիքիպահեստում

Էռնեստո Լակլաու (իսպ.՝ Ernesto Laclau, հոկտեմբերի 6, 1935(1935-10-06), Բուենոս Այրես, Արգենտինա - ապրիլի 13, 2014(2014-04-13)^[1], Սևիլյա, Իսպանիա), արգենտինացի քաղաքագետ, հետմարքսիստ (պոստմարքսիստ), Շանթալ Մուֆֆի հետ համահեղինակ է Hegemony and Socialist Strategy աշխատության, որն ավանդորեն համարվում է հետմարքսիստական, քանի որ հեղինակները ավելի վաղ եղել են 1960-ական թթ. սոցիալական և ուսանողական ակտիվիստներ, բայց մերժեցին ավանդական մարքսիզմի տնտեսական դետերմինիզմը և դասակարգային պայքարի շեշտադրումը։ Էսսեքսի համալսարանի պրոֆեսոր է, որտեղ աշխատում է որպես Տեսական քաղաքագիտության ամբիոնի վարիչ և երկար տարիներ է, ինչ դիսկուրսի գաղափարաբանության և քննադատական վերլուծության դոկտորական ծրագրերի տնօրեն է։ Նա ակտիվորեն դասախողություններով հանդես է եկել Հյուսիսային Ամերիկայի, Հարավային Ամերիկայի, Արևելյան Եվրոպայի բազմաթիվ համալսարաններում։

Կենսագրություն

Եղել է արգենտինական Ազգային ձախի սոցիալիստական կուսակցության (Socialist Party of the National Left) անդամ մինչև 1969 թվականը, երբ բրիտանացի պատմագետ Էրիկ Հոբսբաումը աջակցեց նրան Օքսֆորդում ելույթ ունենալու ժամանակ^[2]։. Նա խզում է կապերը Խորխե Աբելարդո Ռամոսի՝ այդ կուսակցության հիմնադրի հետ^[2]. Որոշ հարցազրույցներում նա պնդում էր, որ ծագում է Իպոլիտո Իրիգոենի ընտանիքից և որ սոցիալիստական քաղաքական գործիչ Արտուրո Խաուրետչը՝ պրեզիդենտ Խուստոյի դիկտատուրայի ակտիվ հակառակորդը, իր հոր մտերիմ ընկերն է եղել^[2]։.

Աշխատությունները

Է. Լակլաուի առավել կարևոր գիրքն համարվում է Hegemony and Socialist Strategy գիրքը (համահեղինակ՝ Շանթալ Մուֆֆ)։ Նրանց մտածողությունը, որպես օրենք, անվանում են հետ-մարքսիստական, քանի որ նրանք երկուսն էլ 1960-ական թթ. քաղաքականապես ակտիվ են եղել սոցիալական և ուսանողական շարժումների մեջ և, այդպիսով, փորձում էին բանվոր դասակարգն ու նոր սոցիալական շարժումները միավորել։

Գրքերը

Politics and Ideology in Marxist Theory (NLB, 1977)
Hegemony and Socialist Strategy (համահեղինակ՝ Chantal Mouffe) (Verso, 1985)
New Reflections on the Revolution of our Time (Verso, 1990)
The Making of Political Identities (խմբագիր) (Verso, 1994)
Emancipation(s) (Verso, 1996)
Contingency, Hegemony, Universality (համահեղինակներ՝ Judith Butler և Սլավա Ժիժեկ) (Verso, 2000)
On Populist Reason (Verso, 2005)
Elusive Universality (Routledge, forthcoming 2007)

Գրականություն

Гололобов И. В. Эрнесто Лаклау и его «субъект политики» // Гуманитарная мысль Юга России. 2005. № 1. С. 127—132.

Արտաքին հղումներ

Centre for Theoretical Studies, University of Essex Արխիվացված 2005-04-27 Wayback Machine Includes Laclau papers on populism and the philosophical roots of discourse theory (անգլ.)
Ideology and Discourse Analysis network Արխիվացված 2005-04-11 Wayback Machine (անգլ.)
Hearts, Minds and Radical Democracy Արխիվացված 2008-09-06 Wayback Machine Interview with Ernesto Laclau and Chantal Mouffe (անգլ.)
God Only Knows 1991 article in Marxism Today
Socialist strategy: where next? 1981 article in Marxism Today

Ծանոթագրություններ

↑ ^1,0 ^1,1 ^1,2 Bibliothèque nationale de France data.bnf.fr (ֆր.): տվյալների բաց շտեմարան — 2011.
↑ ^2,0 ^2,1 ^2,2 Las manos en la masa — Ernesto Laclau contra Negri, Hardt y Zizek, Pagina/12, June 5, 2005 (իսպ.)

Վիքիպահեստն ունի նյութեր, որոնք վերաբերում են «Էռնեստո Լակլաու» հոդվածին։

[_5df031a8d765ceb7-1] 1,0 ^1,1 ^1,2 Bibliothèque nationale de France data.bnf.fr (ֆր.): տվյալների բաց շտեմարան — 2011.

[P12-2] 2,0 ^2,1 ^2,2 Las manos en la masa — Ernesto Laclau contra Negri, Hardt y Zizek, Pagina/12, June 5, 2005 (իսպ.)

[1]

[2]