Գևորգ Դևրիկյան

Գևորգ Դևրիկյան
Ծնվել է	հոկտեմբերի 1, 1937(1937-10-01)
Վախճանվել է	սեպտեմբերի 5, 1996(1996-09-05) (58 տարեկան)
Վախճանի վայր	Երևան, Հայաստան
Մասնագիտություն	արձակագիր և հրապարակախոս
Կրթություն	Հայկական պետական մանկավարժական համալսարան (1961)
Կուսակցություն	ԽՄԿԿ
Զավակներ	Վարդան Դևրիկյան
Գևորգ Դևրիկյան Վիքիքաղվածքում
Գևորգ Դևրիկյան Վիքիդարանում

Գևորգ Խաչատուրի Դևրիկյան (հոկտեմբերի 1, 1937(1937-10-01) - սեպտեմբերի 5, 1996(1996-09-05), Երևան, Հայաստան), հայ արձակագիր, հրապարակախոս։ ԽՍՀՄ գրողների միության անդամ 1977 թվականից։ ԽՄԿԿ անդամ 1965 թվականից։

Կենսագրություն

1961 թվականին ավարտել է Հայկական պետական մանկավարժական համալսարանը։ 1961-1962 թվականներին աշխատել է «Երևան» թերթի խմբագրությունում որպես սրբագրիչ, 1962-1965 թվականներին՝ «Կոմունիզմի ուղիով» (Էջմիածին) որպես պատասխանատու քարտուղար, 1965-1967 թվականներին՝ նույն թերթում խմբագրի տեղակալ, 1967-1970 թվականներին՝ ՀԽՍՀ Նախարարների խորհրդի մամուլի պետական կոմիտեում որպես ավագ խմբագիր 1970-1974 թվականներին՝ նույն կոմիտեում խմբագրական բաժնի պետ։ 1974-1982 թվականներին եղել է «Սովետական գրող» հրատարակչության բաժնի վարիչ, 1986 թվականից՝ «Արևիկ» հրատարակչության գլխավոր խմբագիր։

Դևրիկյանի ստեղծագործության թեմատիկան արդիականությունն է, հայոց պատմությունը, ազգային լավագույն ավանդույթների ժառանգման խնդիրները։

Դևրիկյան ընտանիքի և ավագ որդու՝ Վարդան Դևրիկյանի նախաձեռնությամբ Գևորգ Դևրիկյանի ծննդյան 75-րդ տարեդարձին լույս է տեսել «Հայոց մեծերը» գիրքը, որը հեղինակի վերջին գիրքն է և հանդիսանում է նրա ստեղծագործական կյանքի հանրագումարը։

Ստեղծագործություններ

Վեպեր

• «Վիրավոր կռունկ», 1978
• «Տրդատ ճարտարապետ», 1983
• «Գոյամարտ», 1986

Վիպակ

• «Երկրագունդը կլոր է», 1985

Պատմվածքներ

• «Մաքառում»։ «Գիրը մնաց հիշատակող», 1980 (1985 թվականից՝ «Մաքառում» հեռուստապիես)
• «Մանկության տուն», 1989
• «Պատմվածքներ», 1997

Հրապարակախոսական հոդվածների ժողովածուներ

• «Սրբացած հուշարձան», 1975
• «ճակատագրի ճանապարհներ», 1978
• «Հարգանք», 1987

Ժամանակակիցները Գևորգ Դևրիկյանի մասին

Բեղուն էր նրա գրիչը, իսկ ստեղծագործությունները խորը գիտելիքների, հարուստ կուտակումների արդյունք։ - Վանիկ Սանթրյան

Երկերի մատենագիտություն

• Վիրավոր կռունկ, Երևան, 1973, 276 էջ։
• Սրբացած հուշարձան, Երևան, 1975, 304 էջ։
• Վիրավոր կռունկ (վեպ), Երևան, 1977, 596 էջ։
• Դևրիկյան Գևորգ, Աբրահամյան Հենրիկ, Ճակատագրի ճանապարհներ, Երևան, 1978, 204 էջ։
• Մաքառում։ Գիրը մնաց հիշատակող։ Օպերացիա ԲՈՒՀ (պատմվածքներ), Երևան, 1980, 496 էջ։
• Տրդատ ճարտարապետ (վեպ), Երևան, 1983, 528 էջ։
• Երկրագունդը կլոր է (վիպակ), Երևան, 1985, 248 էջ։
• Գոյամարտ, Երևան, 1986, 816 էջ։
• Հարգանք (հրապարակախոսություն), Երևան, 1987, 272 էջ։
• Մանկության տուն, Երևան, 1989, 504 էջ։
• Նոր Արաբկիր։ Ապրող կոթող, Երևան, 1995, 120 էջ։
• Պատմվածքներ, Էջմիածին, 1997, 136 էջ։
• Հայոց մեծերը (ակնարկ-էսսեներ), Երևան, 2012, 480 էջ։

Ծանոթագրություններ

Վիքիքաղվածքն ունի նյութեր, որոնք վերաբերում են «Գևորգ Դևրիկյան» հոդվածին։

Վիքիդարանն ունի նյութեր, որոնք վերաբերում են «Գևորգ Դևրիկյան» հոդվածին։