Աիդա Օլիվիեր
Աիդա Օլիվիեր | |
---|---|
Ծնվել է | 1911 |
Ծննդավայր | Բուենոս Այրես, Արգենտինա |
Մահացել է | օգոստոսի 2, 1998[1] |
Մահվան վայր | Բուենոս Այրես, Արգենտինա |
Գերեզման | Mausoleum of the Argentine Association of Actors |
Քաղաքացիություն | Արգենտինա |
Մասնագիտություն | դերասանուհի |
Աիդա Օլիվիեր (իսպ.՝ Aída Olivier, 1911, Բուենոս Այրես, Արգենտինա - օգոստոսի 2, 1998[1], Բուենոս Այրես, Արգենտինա), արգենտինացի պարուհի, կինոյի և թատրոնի դերասանուհի։
Կենսագրություն
[խմբագրել | խմբագրել կոդը]Օլիվիերը ծնվել է Բուենոս Այրեսում, ունի ֆրանսիական ծագում։ 1920-1930-ական թվականներին Մայպո թատրոնում (իսպ.՝ Teatro Maipo) աչքի է ընկել իր պարային ներկայացումներով։ Նրա դեբյուտը կինոյում կայացել է 1935 թվականին ռեժիսոր Մանուել Ռոմերոյի «Բուենոս Այրեսի գիշերներ» ֆիլմով։ Երկու տարի անց նկարահանվել է Արթուր Ս. Մոմի «Կնոջս համար ամուսին եմ փնտրում» (Busco un MariDo para mi mujer) ֆիլմում։ 1930-ական թվականներին ամուսնացել է արգենտինացի դերասան Պեպե Արիասի հետ։ Միասին նկարահանվել են Լուիս Սեզար Ամադորիի «Մաեստրո Լևիտա» ֆիլմում (1938)։ 1950 թվականին ամուսնացել է արգենտինացի դերասան և ռեժիսոր Արթուրո Գարսիա Բուրի հետ։ Քաղաքական համոզմունքների համար հետապնդվելով Խուան Դոմինգո Պերոնի կառավարության կողմից՝ 1951 թվականին զույգը փախչում է Չիլի, այնուհետև հաստատվում է Ուրուգվայում, մինչև 1955 թվականին կառավարության անկումից հետո կրկին վերադառնում են Արգենտինա։ 1995 թվականի հոկտեմբերի 4-ին Արթուրոն ինքնասպան է լինում[2]։
Օլիվիերը մահացել է 1998 թվականին Բուենոս Այրեսում։ Թաղված է Արգենտինայի երաժշտագետների և կոմպոզիտորների ընկերության պանթեոնի Լա Չակարիտա գերեզմանատանը[3]։
Թատերաակն դերեր
[խմբագրել | խմբագրել կոդը]- «Մարջան» (1933)[4]
- «Զանազան ամսագրեր» (1935)
- «Խելահեղ ժամ» (1938) և «Նոր ավելը լավ է մաքրում» (1938), Պեպե Արիասի, Մարկոս Կապլանի, Լելի Մորելի, Անխելա Կունկայի և Ալիսիա Բառիեի հետ
- «Խոստովանություն», Գլորիա Գուսմանի, Ասուսենա Մեսանի, Մարիա Էստեր Ռանջեսի, Պեպե Արիասի և Ալեխանդրո Ֆարիասի հետ
- «Խաղ կյանքի հետ» (1939), Կառլոս Ռամիրեսի, Սևերո Ֆերնանդեսի հետ
- «Ասա, դա երաժշտության ներքո» (1940)
- «Կյանքում կա երեք բան» (1940)
- Quo vadis Argentinus (1944)
- «Իմ սիրելի դուստրերը» (1944)
- La invasión del buen humor (1944)
- «Կան համառ երազներ» (1946), Թելմա Կառլոյի, Մարկոս Կապլանի, Սոֆիա Բոսանի, Գլորիա Ռամիրեսի, Մարիո Ֆորտունայի հետ
- ¡Que frío andar si casco! (1946)
- «Փոքրիկ խրճիթ» (1951)
- «Ջուրը ձեռքերում» (1951)
- «Փոքրիկ տնակ» (1951)
- «Ռիգոբերտո»(1951)
- «Հովանոցով տղամարդը»(1957), Արթուրո Գարսիա Բուրի, Էլենա Կորտեսինայի և Խուան Սեռադորի հետ[5]
- «Կինս, շվեդացին և ես» (1967)
- «Մենք՝ երկուսս» (1994)
Ֆիլմեր
[խմբագրել | խմբագրել կոդը]Ֆիլմի անուն | Բնօրինակ անուն | Տարի |
---|---|---|
«Կինս, շվեդացին և ես» | Mi mujer, la sueca y yo | 1967 |
«Հարսնացուս ուրվական է» | Mi novia es un fantasma | 1944 |
«Կնոջս համար ամուսին եմ փնտրում» | Busco un marido para mi mujer | 1938 |
«Մաեստրո Լևիտա» | Maestro Levita | 1938 |
«Բուենոս Այրեսի գիշերներ» | Noches de Buenos Aires | 1935 |
Ծանոթագրություններ
[խմբագրել | խմբագրել կոդը]- ↑ 1,0 1,1 1,2 cinenacional.com (իսպ.) — 2001.
- ↑ Romano, Néstor (2001). Se Dice de Mí-: La Vida de Tita Merello (Spanish). Buenos Aires: Sudamericana S.A. էջ 57.
{{cite book}}
: CS1 սպաս․ չճանաչված լեզու (link) - ↑ «Արխիվացված պատճենը». Արխիվացված է օրիգինալից 2014 թ․ փետրվարի 1-ին. Վերցված է 2016 թ․ հուլիսի 27-ին.
- ↑ «Արխիվացված պատճենը». Արխիվացված է օրիգինալից 2014 թ․ փետրվարի 1-ին. Վերցված է 2016 թ․ հուլիսի 27-ին.
- ↑ «Արխիվացված պատճենը». Արխիվացված է օրիգինալից 2014 թ․ փետրվարի 1-ին. Վերցված է 2016 թ․ հուլիսի 27-ին.
Աղբյուրներ
[խմբագրել | խմբագրել կոդը]- Manrupe, Raúl; Portela, María Alejandra (2001). Un diccionario de films argentinos (1930-1995). Buenos Aires, Editorial Corregidor. ISBN 950-05-0896-6.
- Blanco Pazos, Roberto; Raúl Clemente (1997). Diccionario de actrices del cine argentino 1933-1997 (1° edición). Buenos Aires Ediciones Corridor. ISBN 950-05-1077-4.
- España, Claudio. «El adiós a Aída Olivier». public. en La Nación del 4-8-1998. Consultado el 5 de mayo de 2012.
Արտաքին հղումներ
[խմբագրել | խմբագրել կոդը]
|