Ագնեշկա Խոլանդ

Ագնեշկա Խոլանդ
Ագնեշկա Խոլանդ
Ծննդյան թիվ՝	նոյեմբերի 28, 1948[…] (75 տարեկան)
Ծննդավայր՝	Վարշավա, Լեհաստանի Ժողովրդական Հանրապետություն
Քաղաքացիություն՝	Լեհաստան; Ֆրանսիա
Մասնագիտություն՝	կինոռեժիսոր, սցենարիստ, թատերական ռեժիսոր, գրող և ռեժիսոր
Պարգևներ՝	«Ոսկե գլոբուս» մրցանակ օտարալեզու լավագույն ֆիլմի համար Silver Bear Jury Prize? Saint George medal? Czech Lion for Best Director? և
IMDb։	ID 0002140

Ագնեշկա Խոլանդ (լեհ.՝ Agnieszka Holland, նոյեմբերի 28, 1948(1948-11-28)^[1]^[2]^[3]^[…], Վարշավա, Լեհաստանի Ժողովրդական Հանրապետություն^[4]^[5]), լեհ կինոռեժիսոր և սցենարիստ։

Կենսագրություն

Ծնվել է հրեա հոր և կաթոլիկ մոր ընտանիքում։ Հայրը` Հենրիկ Խոլանդը, սոցիոլոգ էր, հրապարակախոս, Լեհական միացյալ աշխատավորական կուսակցության գործիչ, մայրը` Իրենա Ռիբչինսկայան` լրագրողուհի, 1944 թվականի Վարշավայի ապստամբության մասնակից, հոր ծնողները մահացել են գետտոյում։

Քույրը ռեժիսոր և սցենարիստ Մագդալենա Լազարկևիչն է։ Ամուսինը ռեժիսոր Լացո Ադամիկն է, նրանց դուստրը ռեժիսոր և սցենարիստ Կատաժինա Ադամիկն է։

Ավարտել է Վարշավայի Ստեֆան Բատորիի լիցեյը, այնուհետև` Պրահայի Կատարողական արվեստի ակադեմիայի Պրահայի կատարողական արվեստների ակադեմիայի կինոյի և հեռուստատեսության դպրոցը (1971)։ Լեհաստան վերադառնալուց հետո որպես օգնական է աշխատել Անջեյ Վայդայի և Քշիշտոֆ Զանուսիի մոտ, նկարահանվել է երկրորդ պլանի մի քանի դերերում։ 1970-ական թվականների կեսերից սկսած` սկսել է նկարահանել սեփական ֆիլմերը («Երեկոն Աբդոնի մոտ», կարճամետրաժ ֆիլմը ըստ Յարոսլավ Իվաշկևիչի, 1975)։ Դեբյուտային լիամետրաժ «Գավառական դերասաններ» (1978) ֆիլմի համար ստացել է Կաննի կինոփառատոնի Կինոմամուլի միջազգային ֆեդերացիայի մրցանակ։

1981 թվականից աշխատել է արտերկրում, նախ` Գերմանիայում ու Ֆրանսիայում, այնուհետև` ԱՄՆ-ում։ Նկարահանում է խաղարկային, վավերագրական և գովազդային ֆիլմեր։ Բացի իր ֆիլմերի սցենարները, սցենարներ է գրել նաև Անջեյ Վայդայի («Առանց անզգայացման», «Սերը Գերմանիայում», «Դանտոն», «Չարքեր», «Կորչակ» և այլն) և Քշիշտոֆ Կիշլովսկու («Երեք գույն») համար։

Դասավանդում է Նյու Յորքի համալսարանի Բրուքլինյան քոլեջում։

Ընտրված ֆիլմագրություն

1977` Կինոփորձեր/Zdjęcia próbne/
1978` Գավառական դերասաններ
1980` Տենդ (առաջադրվել է Բեռլինի կինոփառատոնի Ոսկե արջ մրցանակի, Լեհական կինոփառատոնի Ոսկե առյուծ կինոփառատոնին, Գդանսկ)
1982` Միայկան կինը/Kobieta samotna (էկրաններին հայտնվել է 1988 թվականին, Լեհական կինոփառատոնի ժյուրիի հատուկ մրցանակ, 1988)
1985` Դառը հունձք (առաջադրվել է Օսկար մրցանակի` լավագույն արտասահմանյան ֆիլմ անվանակարգում)
1988` Սպանել հգևորականին /To Kill A Priest / Le Complot
1991` Եվրոպա, Եվրոպա) (Օսկարի առաջադրում լավագույն վերամշակված սցենար անվանակարգում, BAFTA մրցանակի առաջադրում` լավագույն արտասահմանյան ֆիլմ անվանակարգում)
1993` Օլիվիե, օլիվիե
1993` Խորհրդավոր այգի (ըստ Ֆրենսիս Էլիզա Բարնեթի, պրոդյուսեր` Ֆրենսիս Ֆորդ Կոպպոլա)
1995` Լրիվ խավարում (Պոլ Վեռլենի և Արթյուր Ռեմբոյի մասին)
1997` Վաշինգտոն սքուեր (ըստ Հենրի Ջեյմսի վեպի)
1999` Երրորդ հրաշք
2001` Կրակոց սրտին
2001` Ոսկե երազանքներ
2002` Յուլիան վերադառնում է տուն (Method Fest անկախ կինոփառատոնի մրցանակ, ԱՄՆ, լավագույն կինոռեժիսոր անվանակարգում)
2006` Աղջիկը, որն ինձ նման է. Գվեն Արաուխոյի պատմությունը
2007` Թիմ (հեռուստասերիալ, քրոջ և աղջկա հետ համահեղինակությամբ)
2011` Մթության մեջ (Օսկարի առաջադրում լավագույն օտարալեզու ֆիլմ անվանակարգում)
2013` Անկիզելի թուփը
2014` Ռոզմարիի երեխան (մինի սերիալ)
2014` Թղթե տնակ (սերիալ, 3 սեզոն)
2017` Գազանի հետքը
2018` 1983 (սերիալ)
2019` Գարետ Ջոնս

Պարգևներ

2012 թվական` «Փարաջանովյան թալեր» մրցանակ, որը հանձնվել է Երևանում, 9-րդ «Ոսկե ծիրան»^[10]։
2012 թվականին արժանացել է Յան Կարսկու անվան Ազատության մրցանակ։

Ծանոթագրություններ

↑ ^1,0 ^1,1 filmportal.de — 2005.
↑ ^2,0 ^2,1 FemBio տվյալների շտեմարան (գերմ.)
↑ ^3,0 ^3,1 Բրոքհաուզի հանրագիտարան (գերմ.)
↑ ^4,0 ^4,1 ^4,2 Չեխիայի ազգային գրադարանի կատալոգ
↑ ^5,0 ^5,1 ^5,2 Evidence zájmových osob StB
↑ http://derstandard.at/2000052827624/Berlinale-Oesterreicher-Georg-Friedrich-bester-Schauspieler
↑ https://www.filmovaakademie.cz/cz/novinky/vysledky-28-rocniku-cen-cesky-lev — Czech Film and Television Academy, 2021.
↑ https://www.prezident.sk/page/vyznamenania/ (словацк.)
↑ Prezident republiky udělil státní vyznamenání — Office of the President of the Czech Republic, 2024.
↑ Армине Мартиросян (2012 թ․ հուլիսի 16). «Победители 'Золотого абрикоса'». Lragir.am. Արխիվացված օրիգինալից 2012 թ․ օգոստոսի 18-ին. Վերցված է 2012 թ․ օգոստոսի 1-ին.

Արտաքին հղումներ

Ագնեշկա Խոլանդ
culture.pl(չաշխատող հղում)

Վիքիպահեստն ունի նյութեր, որոնք վերաբերում են «Ագնեշկա Խոլանդ» հոդվածին։

[_9d04d794824ff98e-1] 1,0 ^1,1 filmportal.de — 2005.

[_0ce06dd8c2c72267-2] 2,0 ^2,1 FemBio տվյալների շտեմարան (գերմ.)

[_433fb63cc2c5e57c-3] 3,0 ^3,1 Բրոքհաուզի հանրագիտարան (գերմ.)

[_bdbfb64f1825a574-4] 4,0 ^4,1 ^4,2 Չեխիայի ազգային գրադարանի կատալոգ

[_f02eaf6faa5b92d4-5] 5,0 ^5,1 ^5,2 Evidence zájmových osob StB

[_10bba2789459e933-6] ttp://derstandard.at/2000052827624/Berlinale-Oesterreicher-Georg-Friedrich-bester-Schauspieler

[_5bacf8f8dac1f1cf-7] ttps://www.filmovaakademie.cz/cz/novinky/vysledky-28-rocniku-cen-cesky-lev — Czech Film and Television Academy, 2021.

[_9389963c0d15fdc2-8] ttps://www.prezident.sk/page/vyznamenania/ (словацк.)

[_27b883127da8187a-9] Prezident republiky udělil státní vyznamenání — Office of the President of the Czech Republic, 2024.

[10] Армине Мартиросян (2012 թ․ հուլիսի 16). «Победители 'Золотого абрикоса'». Lragir.am. Արխիվացված օրիգինալից 2012 թ․ օգոստոսի 18-ին. Վերցված է 2012 թ․ օգոստոսի 1-ին.

[1]

[2]

[3]

[4]

[5]

[9]

[6]

[7]

[8]

[10]