Jump to content

«Սուրբ Հարություն եկեղեցի (Բուդյոնովսկ)»–ի խմբագրումների տարբերություն

Վիքիպեդիայից՝ ազատ հանրագիտարանից
Content deleted Content added
Նոր էջ «{{Տեղեկաքարտ Կրոնական կառույց}} {{այլ|Սուրբ Հարություն եկեղեցի (այլ կիրառումներ)}} '''Սուրբ Հարություն եկեղեցի, Բուդյոնովսկ''' քաղաքում գտնվող կրոնական կառույց։ Պատկանում է Մայր Աթոռ Սուրբ Էջմիածնի Հարավային Ռուսաստանի հայոց թեմին, գտ...»:
(Տարբերություն չկա)

08:55, 28 Հոկտեմբերի 2024-ի տարբերակ

Սուրբ Հարություն եկեղեցի
Հիմնական տվյալներ
Տեսակեկեղեցի
ԵրկիրՌուսաստան Ռուսաստան
ՏեղագրությունԲուդյոննովսկ
ԴավանանքՀայ Առաքելական Եկեղեցի
ԹեմՀարավային Ռուսաստանի թեմ
Հիմնական ամսաթվերը2010
Ճարտարապետական ոճՀայկական եկեղեցական ճարտարապետություն
Հիմնադրված2010
Քարտեզ
Քարտեզ
Անվան այլ կիրառումների համար տե՛ս՝ Սուրբ Հարություն եկեղեցի (այլ կիրառումներ)

Սուրբ Հարություն եկեղեցի, Բուդյոնովսկ քաղաքում գտնվող կրոնական կառույց։ Պատկանում է Մայր Աթոռ Սուրբ Էջմիածնի Հարավային Ռուսաստանի հայոց թեմին, գտնվում է Ռուսաստանի Դաշնության Ստավրոպոլի երկրամասում։ Համակարգում է Բուդյոնովսկում բնակվող առաքելական ռուսահայության հոգևոր կյանքը։

Պատմություն

Բուդյոնովսկ (մինչև 1920 թվականը՝ Սուրբ Խաչ, 1920-35 և 1957-73 թվականներին՝ Պրիկումսկ, 1935-57 և 1973 թվականից՝ Բուդյոնովսկ[1]) քաղաքը հիմնել են 1799 թվականին Դաղստանից և Արևելյան Անդրկովկասից եկած հայերը: Կայսերական հրովարտակով քաղաքին հատկացվել է 12 հազար դեսյատին հող, բնակիչները 10 տարով ազատվել են հարկերից և պարհակներից: Սուրբ Խաչում հիմնվել է հայկական մագիստրատ, որտեղ գործերը քննվել են հայոց լեզվով և հայկական ավանդական օրենքների և սովորույթների համաձայն: 1861 թվականին Սուրբ Խաչում եղել է մոտ 3 հազար բնակիչ, գործել է հայկական եկեղեցի և գերեզմանոց[2]: 1872 թվականին բացվել են արական, իսկ 1892 թվականին՝ իգական ծխական ուսումնարաններ:

Քաղաքի հայ բնակչությունը զբաղվել է առևտրով, արհեստներով և հողագործությամբ: Առաջին համաշխարհային պատերազմի նախօրեին հայ բնակչության թիվն անցել է 5 հազարից՝ կազմելով քաղաքի բնակչության մոտավորապես մեկ երրորդը: Հայերն այժմ էլ կազմում են Բուդյոնովսկի բնակչության զգալի մասը (շուրջ 8 հազար): 1990-ական թվականների սկզբին ձևավորվել է հայկական համայնքը՝ իր վարչությամբ: Քաղաքի դպրոցներից մեկում մտցվել է հայոց լեզվի և գրականության արտադասարանական ուսուցում: Բուդյոնովսկի շրջանի հայաբնակ գյուղերից են Արխանգելսկոյեն, Արխիպովսկոյեն, Օռլովկան: Քաղաքում առկա է հայ-ռուսական բարեկամության հուշարձան[3]։

Եկեղեցի

2006 թվականին բերվել է երեք զանգ՝ կառուցվող սուրբ Հարություն հայկական եկեղեցու համար: Դրանք ձուլվել են Վորոնեժի «Վերա» արտադրամասում, որը հայկական եկեղեցիների համար զանգեր պատրաստելու փորձ ուներ: Ձուլված զանգերից ամենամեծը (502 կգ) նվիրված է Սուրբ Հարությանը, միջին չափի զանգը (60 կգ) նվիրված է Սուրբ Գևորգ եկեղեցուն (1918-1935), իսկ փոքր զանգը (25 կգ) նվիրված է Քրիստոս Ամենափրկիչ եկեղեցուն (1849-1926): Քաղաքում մնացած միակ հայկական մատուռի՝ սուրբ Խաչի քահանա Տեր Արսեն Բուդաղյանը օծել է զանգերը[4]։ 2010 թվականի հունիսի 30-ին քաղաքում օծվել է սուրբ Հարություն եկեղեցին[5]։

Ծանոթագրություններ

  1. «Армянские церкви России/Буденновск/HAYK media». youtube.com (ռուսերեն). Հոկտեմբերի 1, 2022.
  2. Բուդյոնովսկի հայկական գերեզմանոց // «Գիտություն» : ամսագիր. — Երևան — ISBN 5-80.80-0144-7.
  3. «Բուդյոնովսկում արդեն երրորդ անգամ պղծվել է հայ-ռուսական բարեկամության հուշարձանը». azatutyun.am. Նոյեմբերի 11, 2005.
  4. «Բուդյոնովսկի հայկական եկեղեցու համար զանգեր են բերվել». panarmenian.net. Սեպտեմբերի 8, 2006.
  5. «Օծվել է Բուդյոնովսկ քաղաքի Սուրբ Հարություն եկեղեցին». armenpress.am. Հուլիսի 1, 2010.
Այս հոդվածի կամ նրա բաժնի որոշակի հատվածի սկզբանական տարբերակը վերցված է «Հայ Սփյուռք» հանրագիտարանից, որի նյութերը թողարկված են Քրիեյթիվ Քոմմոնս Նշում–Համանման տարածում 3.0 (Creative Commons BY-SA 3.0) թույլատրագրի ներքո։