Banćikaty wonječk
Banćikaty wonječk (Diplotaxis tenuifolia) | |
systematika | |
---|---|
Domena | Eukaryoty |
Swět | Rostlinstwo |
rjadownja: | (Rosopsida) |
podrjadownja: | (Rosidae) |
rjad: | (Brassicales) |
swójba: | Křižnokwětne rostliny (Brasicaceae) |
ród: | Wonječk (Diplotaxis) |
družina: | Banćikaty wonječk |
wědomostne mjeno | |
Diplotaxis tenuifolia | |
(L.) DC. | |
Banćikaty wonječk (Diplotaxis tenuifolia) je rostlina ze swójby křižnokwětnych rostlinow (Brasicaceae).
Wopisanje
[wobdźěłać | žórłowy tekst wobdźěłać]Banćikaty wonječk je trajne zelo, kotrež docpěwa wysokosć wot 30 hač 80 cm.
Stołpik je na bazy wodrjewjeny a bohaće łopjenaty.
Łopjena su módrozelene, nahe, hłuboko našćěpane, mjeztym zo hornje často su njerozdźělne. Wotrězki su dołhojte hač linealne a doprědka měrjene. Wone wudychaja při rozrybowanju wótru wóń, kotruž někotři ludźo jako njepřijomna začuwaja.
Kćěje wot meje hač oktobra. Syrikžołte kćenja docpěwaja dołhosć wot něhdźe 2 cm a steja w čumpatych kićach. Krónowe łopješka docpěwaja dołhosć wot 8 hač 14 mm. Kćenjowe stołpiki su dwójce hač trojće tak dołhe kaž kćenja.
Trukowe płody docpěwaja dołhosć wot 2 hač 6 cm, su tróšku wopłonjene a wobstejace a wobsahuja wjele symjenjow w dwěmaj rjadomaj. Jich stołpiki maja samsnu dołhosć.
Stejnišćo
[wobdźěłać | žórłowy tekst wobdźěłać]Rosće na pućach, drjebiznowych městnach, rolach, pustych płoninach, dwórnišćach a přistawach.
Rozšěrjenje
[wobdźěłać | žórłowy tekst wobdźěłać]Rostlina je w srjedźnej a južnej Europje rozšěrjena.
Žórła
[wobdźěłać | žórłowy tekst wobdźěłać]- Schauer - Caspari: Pflanzenführer für unterwegs, ISBN 978-3-8354-0354-3, 2. nakład, 2008, strona 108 (němsce)
- Spohn, Aichele, Golte-Bechtle, Spohn: Was blüht denn da? Kosmos Naturführer (2008), ISBN 978-3-440-11379-0, strona 256 (němsce)
- Brankačk, Jurij: Wobrazowy słownik hornjoserbskich rostlinskich mjenow na CD ROM. Rěčny centrum WITAJ, wudaće za serbske šule. Budyšin 2005.
- Kubát, K. (Hlavní editor): Klíč ke květeně České republiky. Academia, Praha (2002)
- Lajnert, Jan: Rostlinske mjena. Serbske. Němske. Łaćanske. Rjadowane po přirodnym systemje. Volk und Wissen Volkseigener Verlag Berlin (1954)
- Rězak, Filip: Němsko-serbski wšowědny słownik hornjołužiskeje rěče. Donnerhak, Budyšin (1920)