winter

Grafías semellantes:     Winter

Africáner

• Etimoloxía: do neerlandés winter.

Substantivo

winter

1. (Tempo) Inverno (estación do ano).

Referencias

Kromhout, Jan (2001). Afrikaans-English, English-Afrikaans Dictionary (Hippocrene Concise Dictionary). p. 166. Hippocrene Books. ISBN 9780781808460.

Escocés

• Etimoloxía: do inglés antigo winter.

Substantivo

winter

1. (Tempo) Inverno (estación do ano).

Inglés

• Etimoloxía: do inglés antigo winter.

• Pronuncia: /ˈwɪntə/ (AFI)

• Escoitar: «winter» (Estados Unidos de América) (Ficheiro ─ axuda)

Substantivo

winter

1. (Tempo) Inverno (estación do ano).

Verbo

winter

1. Invernar.

Inglés antigo

• Etimoloxía: do protoxermánico *wintruz.

• Pronuncia: /ˈwinter/ (AFI)

Substantivo masculino

winter

1. (Tempo) Inverno (estación do ano).

Neerlandés

• Pronuncia: /ʋɪntər/ (AFI)

• Escoitar: «winter» (Ficheiro ─ axuda)

Substantivo masculino

winter

1. (Tempo) Inverno (estación do ano).