vincular

Galego

• Pronuncia: [biŋ.kuˈlaɾ] (AFI)

vincular¹

• Etimoloxía: do latín vinculāre.

Verbo transitivo e pronominal

vincular

1. Establecer ou detectar unha conexión entre dúas ou máis cousas ou persoas; crear un vínculo, vencello ou relación.
   • Antónimos: desconectar, desligar, desvencellar, desvincular, desunir.
2. Someter, suxeitar ou atar algo a unha obrigación ou á vontade doutro.
3. Facer que algo sexa permanente, continuo ou perpetuo, especialmente un exercicio ou cargo.
4. (Dereito) Asegurar certos bens ou fondo para perpetuar o seu emprego por parte de determinados beneficiarios.
   • Antónimos: desvincular.

Traducións

• Castelán: vincular ^(es).
• Catalán: vincular ^(ca).
• Inglés: bind ^(en), link ^(en)
• Portugués: vincular ^(pt).

Conxugación

Verbo regular da 1ª conxugación    

Formas impersoais

Infinitivo	vincular
Xerundio	vinculando
Participio	vinculado, vinculada, vinculados, vinculadas

Formas persoais

		singular			plural
		primeira	segunda	terceira	primeira	segunda	terceira
Modo Indicativo	Presente	vinculo	vinculas	vincula	vinculamos	vinculades	vinculan
	Copretérito	vinculaba	vinculabas	vinculaba	vinculabamos	vinculabades	vinculaban
	Pretérito	vinculei	vinculaches	vinculou	vinculamos	vinculastes	vincularon
	Antepretérito	vinculara	vincularas	vinculara	vincularamos	vincularades	vincularan
	Futuro	vincularei	vincularás	vinculará	vincularemos	vincularedes	vincularán
	Pospretérito	vincularía	vincularías	vincularía	vinculariamos	vinculariades	vincularían
Modo Subxuntivo	Presente	vincule	vincules	vincule	vinculemos	vinculedes	vinculen
	Pretérito	vinculase	vinculases	vinculase	vinculásemos	vinculásedes	vinculasen
	Futuro	vincular	vinculares	vincular	vincularmos	vinculardes	vincularen
Modo Imperativo	Afirmativo		vincula	vincule1	vinculemos	vinculade	vinculen1
	Negativo		vincules	vincule1	vinculemos	vinculedes	vinculen1
Infinitivo conxugado		vincular	vinculares	vincular	vincularmos	vinculardes	vincularen

1 Vostede(s)

vincular²

• Etimoloxía: de vínculo.

Adxectivo

vincular (ms: vincular; mpl: vinculares; fs: vincular; fpl: vinculares)

1. Relativo ou pertencente ao vínculo.

Traducións

• Castelán: vincular ^(es).
• Portugués: vincular ^(pt).

Castelán

vincular¹

• Etimoloxía: do latín vinculāre.

Verbo

vincular

1. Vincular.

vincular²

• Etimoloxía: de vínculo.

Adxectivo

vincular

1. Vincular.

Catalán

• Etimoloxía: do latín vinculāre.

Verbo

vincular

1. Vincular.

Portugués

vincular¹

• Etimoloxía: do latín vinculāre.

Verbo

vincular

1. Vincular.

vincular²

• Etimoloxía: de vínculo.

Adxectivo

vincular

1. Vincular.