pedra

Galego

• Etimoloxía: do galego-portugués pedra, do latín petra, do grego antigo πέτρα, do protoindoeuropeo *per.

• Pronuncia: /ˈpɛðɾa̝/ (AFI)

Substantivo feminino

pedra (sg: pedra; pl: pedras)

1. (Xeoloxía) Materia sólida caracterizada por unha elevada consistencia que se acha na codia terrestre.
   • Sinónimos: roca, rocha.
2. Anaco de pedra¹.
3. (Meteoroloxía) Choiva conxelada que cae en forma de grans.
   • Sinónimos: graínzo, pedrazo, salabreada, salpedrés, sarabia, saraiba.
4. (Botánica) Semente dura recuberta de material leñoso como as que se atopan no interior das drupas, como as da ameixa, o albaricoque, o melocotón e o pexego.
   • Sinónimos: caguña, carabuña, caroa, coia, croia, garouba, gouña.
5. Corpo que aparece nalgúns órganos por acumularense sales inorgánicos neles.
   • Sinónimos: cálculo, nefrólito.
6. Barriña que fai chispas nalgúns chisqueiros.
7. Acumulación de sales de calcio e fósforo sobre a superficie dental, en forma de capa, de cor amarelada, sobre o esmalte dos dentes.
   • Sinónimos: charrizo, sarrio.
8. Moa do muíño.
   • Sinónimos: capa.

Termos relacionados

• de pedra
• facer chorar as pedras
• Idade de Pedra
• menos dá unha pedra
• non deixar pedra sobre pedra
• non quedar pedra sobre pedra
• pedra angular
• pedra de afiar
• pedra de toque
• pedra ferreal
• pedra filosofal
• pedra pómez
• pedra preciosa
• ser de pedra
• tirar a primeira pedra

Traducións

• Alemán: Stein ^(de)
• Bretón: (1 e 2) maen ^(br).
• Catalán: pedra ^(ca)
• Castelán: (1 e 2) piedra ^(es), (3) granizo ^(es).
• Cheroqui: (1 e 2) ᏅᏳ ^(chr).
• Finés: kivi ^(fi)
• Francés: (1) pierre ^(fr) (2) caillou ^(fr), (3) grêle ^(fr).
• Inglés: (1 e 2) stone ^(en).
• Italiano: (1 e 2) pietra ^(it).
• Occitano: (1 e 2) pèira ^(oc).
• Náhuatl: tetl ^(nah)
• Portugués: (1 e 2) pedra ^(pt).

Catalán

• Etimoloxía: do latín petra.

• Pronuncia: oriental /ˈpe.ðɾə/, occidental /ˈpe.ðɾa/ (AFI)

• Escoitar: «pedra» (Ficheiro ─ axuda)

Substantivo feminino

pedra (sg: pedra; pl: pedres)

1. Pedra.

Galego-portugués

• Etimoloxía: do latín petra, do grego antigo πέτρα, do protoindoeuropeo *per.

Substantivo feminino

pedra (sg: pedra; pl: pedras)

1. Pedra.

Portugués

• Etimoloxía: do galego-portugués pedra, do latín petra, do grego antigo πέτρα, do protoindoeuropeo *per.

Substantivo feminino

pedra (sg: pedra; pl: pedras)

1. Pedra.