mirto

Galego

• Etimoloxía: do latín myrtus.

Substantivo masculino

mirto (sg: mirto; pl: mirtos)

1. (Botánica) Arbusto da familia das mirtáceas de follas perennes opostas, pequenas follas auxiliares brancas e froito negro azulado en baga.

Sinónimos

1. Arrián, mirta.

Traducións

• Nome científico: Myrtus communis
• Alemán: Myrte ^(de)
• Castelán: mirto ^(es), arrayán ^(es)
• Francés: Myrte commun ^(fr), Herbe du lagui ^(fr).
• Inglés: myrtle ^(en)
• Portugués: mirto ^(pt)

Castelán

• Etimoloxía: do latín myrtus, á súa vez do grego antigo μύρτος.

Substantivo masculino

mirto (sg: mirto; pl: mirtos)

1. (Botánica) Mirto.

Italiano

• Etimoloxía: do latín myrtus, á súa vez do grego antigo μύρτος.

Substantivo masculino

mirto (sg: mirto; pl: mirti)

1. (Botánica) Mirto.

Portugués

• Etimoloxía: do latín myrtus, á súa vez do grego antigo μύρτος.

Substantivo masculino

mirto (sg: mirto; pl: mirtos)

1. (Botánica) Mirto.