mentire

Italiano

• Etimoloxía: do latín vulgar
• mentīre, de *mentio, do latín mentīrī, de mentior, de mēns, mentis, do protoindoeuropeo *méntis, composto de *men- e *-tis.

• Pronuncia: /men'ti.ɾe/ (AFI)

Verbo intransitivo

mentire

1. Mentir.