memoria

Galego

• Etimoloxía: do latín memoria.

• Pronuncia: /meˈmɔɾja̝/ (AFI)

Substantivo feminino

memoria (sg: memoria; pl: memorias)

1. Facultade mental que permite a un suxeito rexistrar e reter na mente cousas pasadas.
   • Exemplo: Ten unha memoria prodixiosa: a súa cabeza rexistra todo.
     
     
2. (Informática) Por analoxía, dispositivo físico no que se almacenan datos, programas, etc., no que a máquina busca as informacións que lle son necesarias para o desenvolvemento do seu traballo.
   • Exemplo: A súa computadora é antiga e a súa memoria non é abonda para as cousas que ten que facer.
     
     

Locución substantiva feminina

• memoria anterógrada. Memoria dos sucesos ocorridos hai moito tempo. V. anterógrado.
• memoria inmunitaria. (Inmunoloxía) anamnese (3).
• memoria inmunolóxica. (Inmunoloxía) Capacidade do sistema inmunolóxico dun organismo que lle permite responder a un antíxeno con máis rapidez e eficacia que ante a primeira exposición ao mesmo.
• memoria retrógrada. Capacidade para recordar os sucesos recentes ou inmediatos. V. retrógrado.

Traducións

• Alemán: Gedächtnis ^(de)
• Castelán: memoria ^(es)
• Francés: mémoire ^(fr)
• Inglés: memory ^(en)
• Italiano: memoria ^(it)
• Portugués: memória ^(pt)

Castelán

Substantivo feminino

memoria

1. Memoria.

Italiano

Substantivo feminino

memoria

1. Memoria.