ignorante

Galego

• Etimoloxía: do latín īgnōrāns.

• Pronuncia: /iɡnɔˈɾante̝/ (AFI)

Adxectivo

ignorante (ms: ignorante; mpl: ignorantes; fs: ignorante; fpl: ignorantes)

1. Que descoñece ou ignora algo.
   • Sinónimos: descoñecedor, ignaro.
   • Antónimos: coñecedor.
2. Que ten pouca ou ningunha instrución ou cultura xeral.
   • Sinónimos: ignaro, inculto, indouto.
   • Antónimos: culto, instruído, letrado, sabio.

Traducións

• Alemán: unwissend ^(de)
• Castelán: ignorante ^(es)
• Catalán: ignorant ^(ca)
• Chinés: 无知 ^(zh)
• Francés: ignorant ^(fr)
• Inglés: ignorant ^(en)
• Italiano: ignorante ^(it)
• Portugués: ignorante ^(pt)

Substantivo

ignorante (ms: ignorante; mpl: ignorantes; fs: ignorante; fpl: ignorantes)

1. Persoa que descoñece ou ignora algo.
   • Sinónimos: descoñecedor, ignaro.
   • Antónimos: coñecedor.
2. Persoa con pouca ou ningunha instrución ou cultura xeral.
   • Sinónimos: ignaro.
   • Antónimos: sabio.