cumio

Galego

• Pronuncia: /ˈkumjo̝/ (AFI)

Substantivo masculino

cumio (sg: cumio; pl: cumios)

1. (Xeografía) Parte máis elevada dunha montaña.
   • Exemplo: Cando chegou ó cumio do Pindo xa non podía máis
     
     .
   • Sinónimos: bico, cima, cume, cúspide, pico.
2. (Arquitectura) Parte máis elevada da cuberta ou tellado, liña onde se xuntan as dúas vertentes.
   • Exemplo: Onte remataron de facer o cumio da miña casa.
     
     
   • Sinónimos: cruceiro, crucel, cume, cumeira, cumio.
   • Termos relacionados: auga, beirado, tella.
3. (Arquitectura) Trabe central da armadura da cuberta, a máis alta.
   • Sinónimos: cume, cumio, crucel.

Traducións

• Castelán: (1) cima ^(es), cumbre ^(es), cúspide ^(es), pico ^(es).